Ni Hao Nanjing, eten, KOUD en ....................

De woensdagse werkdag hebben we lekker kunnen afronden en eenieder ging met een redelijk goed gevoel naar het Hotel. Dit ondanks dat een aantal van ons in redelijk brakke toestand rondliepen vanwege de slecht nachtrust van de nacht ervoor.

De avond besluiten we om ondergronds te gaan eten, reden hiervoor is de verschrikkelijke KOUDE en tochtige restaurants bovengronds, Nanjing is dus duidelijk niet berekent op KOUDE temepraturen als op dit moment en dit is terug te vinden in de diverse NIET aanwezige verwarmingssystemen in eetgelegenheden.
Ondergronds weten we een restaurant straat met diverse keuze mogelijkheden, te beginnen bij KFC en na een stuk of 8 te eindigen met de Sushi express (zeg maar een sushi restaurant met een spoorlijn waar je eten vanaf kunt prikken)

We nemen het risico om te gaan eten bij een restaurant waar in ieder geval de foto’s van het eten er erg goed uitzien. Sommige zijn voorzien van een pepertje of 2 (scherp, scherper, scherpst) en sommige gerechten lijken wel op gemalen.............. ballen maar toch, de meerderheid ziet er wel aardig uit. Nadat we de ober duidelijk hebben gemaakt wat we willen eten en het bestellen van een Pijoux (Chinees bier) krijgen we Budweisser voorgezet,. Amerikaans bier met kraak nog smaak, dit belooft wat voor het eten. Welnu dit was hetzelfde slechte resultaat als het bier, kraak nog smaak, oftewel, maagvulling. Ondanks de diversiteit aan gerechten leek het bij verre niet wat op de foto stond, smaakte het helemaal nergens naar en moest je oppassen dat je je handen en mond niet verbrande daar het was geserveerd in een of andere stenen bak welke zo uit de bakover kwam. En nog uren heet leek te blijven. Nee duidelijk geen suc6, toch is het plezier er niet minder om en kunnen we er wel om lachen, ook als je nadien de rekening ziet van de hele groep. Duidelijk waarom dit niet smaakte, het kost geen drol.

Nadien hebben we de avond nog een uurtje lekker gewandeld, hier en daar nog even binnen kijken en de avond is weer voorbij voordat je er erg in hebt.

Ik word op de donderdag ochtend wakker van de wekker, ik heb dus duidelijk het slechte slapen van de nacht ervoor ingehaald, moet eerlijk zeggen dat ik niet gewend ben om door een wekker gewekt te worden dus had ook duidelijk tijd nodig om wakker te worden. Maar desalniettemin heerlijk geslapen. Stevig ontbijt gehad en lekker op tijd op een verrekt KOUD kantoor aangekomen.

Het eten van gisteravond is niet bij iedereen goed gevallen blijkt vanochtend, Frank heeft een nacht lang een haat liefde verhouding gehad met het toilet. Ook de rest van de dag houd hij het bij wat vitamine shots in de hoop dat het langzaam weer de goede kant op gaat.

Gisteren klaagde ik over de sauna van mijn Singaporse collegee, welnu vandaag begin ik de dag met de airco op sauna temperatuur in te stellen om de KOUDE uit onze meeting room te krijgen. Het KOUDE verdrijvingssyteem heeft uiteindelijk rond de middag de slag gewonnen zodat we in de middag een behaaglijke werktemperatuur hebben. De Jas kan uit, de sjaal in de hoek en de handschoenen in de tas.

Het eten in het bedrijfsrestaurant in de parkeergarage was er ook een om in te lijsten. Gewapend met Winterjas en Sjaal (1 collega zelfs met muts) afdalen naar de gaarkeuken. Het eten werd je KOUD op het bord zo verschrikkelijk KOUD was het downunder. Onvoorstelbaar dat de mensen hier niet over klagen zoals wij gewend zijn, ze accepteren gewoon dat het overal KOUD is, hebben ze dit geleerd vanuit de partij? staat dit in het boekje van Mao? Zijn wij toch te verwend? we moeten toch eens op onderzoek uitgaan om hier antwoord op te krijgen.

Aan het einde van de dag terug richting Hotel sneeuwt het heel iets, toch besluiten we om vanavond eerste naar Confucius area te gaan en daar ergens iets te gaan eten. Er hangt iets gemoedelijks in deze hoek, oke je weet dat je als toerist word behandeld doch niemand valt je lastig zoals bij een toerist gebruikelijk is. Na wat slenteren door de steegjes, ff rondkijken bij de year of the dragon verlichting bij de Confusius tempel en de Fuzi Mau (Poesie Mauw voor ons) begint de sneeuw toch serieusere vormen aan te nemen, we beginnen er zo langzamerhand als wandelende sneeuwpoppen uit te zien en KOUD te worden. Tijd voor een happie eten in een restaurantje waar we eerder zijn geweest en waart het eten goed is. Ook deze keer was het eten zoals we gewent zijn echter de temperaturen binnen zijn weer beneden standaard, KOUD.
Doordat mijn schoenen volledig doorweekt zijn van de sneeuwbuien in combinatie met een zware natte jas word ik KOUDER en KOUDER. Was de verkoudheid nog niet weg komt deze gegarandeerd in sneltreinvaart terug.

Nee afrekenen, en een beetje doorstappen om richting de metro te komen om te zien of we in ieder geval de voeten warm kunnen lopen. De rest doen we wel op de Hotelkamer, kachel op 25 en stoken.

Op het moment van schrijven van het laatste deel van dit verslag is het alweer vrijdagochtend voor ons en zijn we alweer op kantoor en is de dag begonnen.
Wat we komend weekend gaan doen is nog een raadsel echter we vinden nog wel wat leuks, zoveel op het verlanglijstje ondertussen.

Voor nu, vanuit Nanjing, China
Ni Hao

Henk Jan