Opnieuw naar de USA voor de volgende go-live

Het is zaterdagmiddag 25 Januari als ik mijn koffer weer inpak, net helemaal bij van mijn jetlag uit Taiwan, tijd voor de volgende trip. Dit keer gaan we weer terug naar East Providence RI in the USA. Marga brengt me om 19 uur richting treinstation Emmen Zuid om weer richting Schiphol te gaan. Kaartje kopen en zitten maar weer, als we op nieuw Amsterdam stoppen stappen er 6 agenten in, 2 gaan voor onze eerste klas coupe staan en de rest gaat de trein in. Ons wordt verzocht om vooral te blijven zitten, ze gaan ook zo voor de coupe staan dat we niets kunnen zien, het zal wel. In Hardenberg aangekomen valt op dat er nog 4 agenten op het perron staan, ondertussen zie ik de agenten uit de trein stappen met een aantal “gelen” tussen hun in. Blijkbaar zijn ze stout geweest anders is er niet zo’n overmacht een agenten. Ook de conducteur weet verder niets of wil verder niets zeggen. We gaan lekker verder richting Zwolle, ff overstappen en door naar Schiphol. Eenmaal onderweg begint de verlichting te knipperen, aan, uit, noodverlichting aan en weer uit, het zal toch niet denk ik als ik de vorige treinreis nog herinner. Als we Lelystad voorbij zijn valt alles uit en zitten we compleet in het donker, NEE, NEE, NEE, NEE niet weer, ja toch wel. “dames en heren, wegens een technische storing zal de trein niet verder gaan dan Almere Centrum, U wordt verzocht hier uit te stappen en de volgende trein over 30 minuten te nemen, deze trein zal worden weggehaald”. Damn staan we weer 30 minuten in de kou op een station laat op de avond, gelukkig heb ik deze keer een warme winterjas aan. Het is wat het is, ondanks mijn frustratie, we staan met heel veel te kleumen in de kou. Uiteindelijk rond 22.30 uur in Hotel CitizenM op Schiphol, nog ff biertje en bitterballen en naar mijn mandje.
Zondagochtend vroeg op daar ik een vroege vlucht heb. Ontbijten on de lounge is weer prima, het is er wel heel erg druk dat zeggen zelf de medewerkers. Daar ik erg verkouden en ben wn het e.e.a. vergeten nog even bij de drogist langs om wat zaken in te slaan. De Delta DL259 vlucht van AMS naar Boston duurt deze keer 7 uur en 21 minuten vlgs de captain. De vlucht is rustig, verzorging op zich prima alleen het personeel is zoals zo vaak bij Delta op transatlantische vluchten oud. Niet dat ik er iets op tegen heb maar het kan ook anders zullen we maar zeggen, dat heb ik bij andere maatschappijen vaker gezien(ja misschien ben ik een verwend kreng. Customs op Boston Logan International gaat soepel, mijn koffer is er snel, de shuttle bus zet me keurig af bij Hertz en de auto stond al klaar, hier had ik vrijdag al bericht over gehad.

Onderweg Boston uit een paar kleine files maar voor de rest rustig in 1 ½ uur naar Seekonk MA gereden om in het hotel in te checken. Kamer is prima ondanks dat dit niet mijn voorkeur hotel is maar goed, we gaan hier een kleine 2 weken doorbrengen. Onderweg al bericht van mijn collega uit India dat hij reeds is gearriveerd. We spreken later vanmiddag wel af om ergens wat te gaan eten.
Buddy komt morgenvroeg invliegen, Nicole zal met de auto komen binnenrijden en van Glen weten we dat die Dinsdagochtend pas aansluit vanwege andere verplichtingen op maandag. Nee de zondagavond rustig eten Robecco een Mexicaanse restaurant aan de overkant. Als ik voor de deur sta blijkt hij failliet te zijn. Dan maar door naar TGI Friday een van mijn favorieten in de USA, zit er toch naast dus problem solved. Na wat gegeten te hebben, ff 5 minuten terug lopen. Eenmaal op de kamer krijg ik het zwaar, de slaap begint zich meester van mij te maken, lokale tijd is het nog maar 20 uur echter NL tijd 02.00 uur, ik geef me er maar aan over de eerste nacht is altijd een feestje.

Om 2 uur wordt ik wakker, tja en nu. Na een 30 minuten wandelen op de parkeer plaats van het shopping mall centre weer terug, ff tv kijken, rond 4 uur zet ik alles uit en probeer opnieuw te slapen. Ik wordt regelmatig wakker maar toch gewekt door de wekker. Douche, ontbijt en op naar de site. Ready to rock and roll.

Na de vriendelijke ontvangst en ontmoetingen aan de bak. We beginnen rustig, Buddy komt rond 9.30 uur al binnen en Nicole valt om 10 uur de deur in met gelijk een belangrijke mededeling. Guys I have given Management my notice, wat betekent dat ze ontslag heeft genomen en met 2 weken weg is, dam’n weer een goede key-user die het elders beter kan krijgen. Ze gaat aan de slag by een consultancy bedrijf in Boston met zoals ze zegt meer ontwikkelingsmogelijkheden. Jammer maar wij moeten verder, aan management om een goede opvolger te benoemen en zien of die in de komende dagen nog opgeleid kan worden, uitdaging zullen we maar zeggen. Voor de lunch worden pizza’s besteld die erg smakelijk zijn. Rest van de dag lekker gewerkt en met goed gevoel eerste dag afgesloten.

Einde dag spreken we om 18 uur af om te gaan eten bij The Old Grist Mill Tavern, ca 500 meter van kantoor maar Buddy wil perse met de auto, bey the way, terug ben ik gaan lopen. Eten is prima en we hebben het gezellig aan tafel. Rond 20.30 uur terug in Hotel, even TV kijken en zien of ik een boerenslaap kan maken na afgelopen nacht. Moet ff wat inhalen. Om 21.30 uur vallen de klepjes dicht tv kijkende, ik geef me maar over, als ik om 06.15 uur wakker wordt ben ik helemaal blij en voel ik me weer zoals he tin de ochtend moet zijn, fris en fruitig

De ochtend is voorbij gevlogen, we gaan lekker vooruit. Als we gaan lunchen buiten de deur blijkt het ongelofelijk koud te zijn geworden, het is rond het vriespunt met een stevige wind. Mijn Indiase collega klaagt al na 1 minuut en wil terug naar binnen, we voorspellen hem een nog koudere komende periode