De laatste lootjes beginnen zwaar te wegen

Zoals gisteren al geschreven was het slecht weer. De hele woensdag was het regen, regen en nog eens regen, dit in combinatie met de harde wind wat maakte dat het extreem koud aanvoelde. De woensdagavond terug in het hotel blijkt dat mijn was niet terug is op de kamer terwijl ik toch echt schone kleren nodig heb. Na contact met de concierge blijkt dat er bij 1 t-shirt een probleempje is met een gaatje en dat ze derhalve eerst overleg willen wat te doen alvorens het te willen wassen. Om een lang verhaal kort te maken, een deel van mijn was is schoon terug en een ander deel krijg ik na aandringen ongewasssen terug.

Na deze dit probleempje opgelost te hebben zijn we toch nog even richting old Nanjing gegaan om nog wat inkopen te doen voor het thuisfront.
Nadat we eerst nog snel wat hadden gegeten bleek dat het merendeel van de winkels al gesloten was, een verdwaald exemplaar probeerde wat laatste inkomsten te genereren door iets langer open te zijn. Een aantal collega’s heeft dan ook op de valreep nog wat kunnen scoren echter de volgende keer zullen we dit toch eerder moeten gaan doen
Na terugkomst met z’n allen nog even een afzakkertje en dan de koffers pakken.

Donderdagochtend is het uitcheken en zien of we met een taxi richting kantoor kunnen komen. Ook nu is het weer een probleem om de koffers mee te krijgen, uiteindelijk pakken we 1 taxi vol met koffers waarbij Klaas en ikzelf meerijden en de rest gaat met de metro.

Op kantoor is het business as usual echter we moeten eerst nog ff voordat de laatste werkdag echt begint de trein kaartjes betalen welke zijn afgeleverd door een courier en boarding passen printen.

De laatste lunch van deze visit is wederom in het 4 sterren restaurant van het kantoor, oftewel de niet verwarmde parkeergarage gaarkeuken. Voor het eerst deze visit heb ik ruzie met de chopsticks wat voor mij een teken is dat het goed was zo, lang genoeg en tijd om naar huis te gaan.

Na de lunch speelt Corine nog een partijtje tafelvoetbal met de chinesen die zich hierover kostelijk vermaken, er word luidriuchtig gelachen en gesproken (doen ze trouwens overal en altijd). Dat ze met haar chinese partner verliest maakt het alleen maar leuker, behalve dan voor de chinees.

In de loop van de middag schieten de temperaturen naar beneden, iedere keer als we buiten ff “frisse lucht” willen happen lijkt het wel of het kouder word, de temperatuurmeter staat op 4-5 graden echter het voelt toch kouder aan. Toch maar langer binnen blijven bij de kachel is het devies.

De rest van de dag op zich verloopt verder lekker voor eenieder, de laatste plooien moeten worden gladgestreken, afspraken moeten worden gemaakt voor de vervolg stappen en niet te vergeten de acties welke zijn afgesproken moeten toegewezen en een datum aan gekoppeld om er zeker van te zijn dat ze ook daadwerkelijk worden uitgevoerd.

Als ik voor mezelf spreek was het een goeie visit. Ik heb alles kunnen uitvoeren wat ik van te voren op de agenda had gezet (had in mijn achterhoofd misschien nog wat extra), oke af en toe een beetje stroef, toch het is wonder boven wonder gelukt. Ben er wel klaar mee nu, zin om naar mijn eigen huisje terug te gaan, het was lang genoeg voor nu.

Om 16.30 uur moeten we een taxi zien te scoren om ons weg te gaan brengen richting treinstation om aan een reis van ca. 21,5 uur te beginnen.
Ff in volgorde hoe we terug gaan reizen vanaf kantoor naar huis:
• Taxi Kantoor => treinstation Nanjing
• Trein Nanjing => Shanghai central station
• Taxi Shangai central station => Pudong airport (30 km buiten de stad)
• Vliegen PVG => AMS
• Trein Amsterdam Schiphol => Station Ommen
• Privétaxi Station Ommen => Huis



Back to my favorite Home sweet Home
Henk Jan


P.s.
Op het moment dat ik dit verslag op de site plaats zijn we net aan het laatste hoofdstuk begonnen, reis van ca. 21,5 uur.