Els retards i gaudir de dies lliures
Door: Henk Jan
Blijf op de hoogte en volg Henk Jan, Marga & Laurens
13 Oktober 2016 | Spanje, Parets del Vallès
Het is donderdagmiddag rond 15.30 uur als we richting El Prat het vliegveld van Barcelona gaan, we hebben vandaag een directeurs vlucht, vertrektijd 18.35 uur. Ff onze Duitse vriend de Audi A1 wegbrengen, security check en dan nog ff wachten. Tot nu toe loopt alles soepeltjes.
Als we uiteindelijk op de borden de Gate aanduiding zien gaan we langzaam die kant op, nog ruim een 1.2 uur en dan op naar huis, tenminste dat dachten we. Eenmaal bij de gate staat er een gigantische groep mensen te wachten. Eenmaal aangesloten worden er al mensen onrustig, er is nog steeds geen vliegtuig. Onderwijl beginnen mensen op allerlei appies te kijken en beginnen onrustig te worden. De een roept vertraging van 30 minuten, de ander van een uur, de chaos begint vorm te krijgen, ondertussen krijgen wij een Gate change door en zijn we helemaal lost. Temeer daar er ook GEEN mensen van Vueling bij de Gate counter aanwezig zijn, weet je zeggen we tegen elkaar, we gaan wat drinken en horen of zien het later wel. En dat later werd later, en nog veel later, wederom een gate change maar nog steeds geen vertrektijd. De informatie verstrekking van Vueling laat zeer te wensen over, we waren hier voor gewaarschuwd door mensen met ervaring met de maatschappij maar het komt helemaal uit. Om een lang verhaal kort te maken, we zijn 2 uur later dan gepland gaan borden, aan weer een andere Gate, met een nog grotere chaos. Laten we maar zeggen op zijn Spaans. Uiteindelijk landen we rond 22.40 uur op Amsterdam Schiphol Airport. Ik moet nu gaan haasten om mijn laatste trein richting Zwolle te gaan halen, temeer daar we achterop de D pier landen. Ik kan nog net een koffie scoren en in de trein springen. Om 00.45 uur arriveer ik in Zwolle echter er gaat uiteraard geen trein meer richting Ommen. Naar de taxi standplaats waar zoals te doen gebruikelijk altijd wel een taxi klaarstaat, maarrrrrrr…………. Nee, he dat heb ik weer, staat niets. Dan maar taxi bellen welke arriveert rond 01.10 uur, accepteert hij ook nog geen creditcard, kan er ook nog wel bij, stoppen bij de pinautomaat en door naar Station Ommen waar mijn auto staat. Als eindelijk deze lange rit achter me ligt ben ik net voor 2 uur thuis, en wat denk je……….., helemaal op!!!.
Vrijdagochtend weer op tijd op want de wortelkanaal behandeling moet afgemaakt en er moet nog een afgebroken kies worden gerepareerd, nee lekker begin van de dag. Daar op de donderdag ook nog de wielen van mijn 10 jaar oude trolley afgebroken zijn ook nog ff een nieuwe trolley gescoord, ja je moet wat. Verder lekker relaxed weekend, beetje voetballen kijken, gezellige zaterdagavond visite en zondag weer als leider op het voetbalveld. Nee, het weekend was om voor jet het in de gaten had. Zondagavond rond 21.30 uur maar weer mijn bedje opgezocht want om 5 uur gaat het wekkertje weer.
De Reis op maandag verloopt t/m Schiphol soepel, nog geen blaadjes genoeg op de rails, geen sein of wisselstoringen, geen gekken die voor de trein springen, nee sinds lange tijd weer eens een normale reis naar Schiphol. Op Schiphol is het andere koek, Sjaak heeft een grote koffer mee daar hij langer blijft dus er moet ff een Luggage drop-off worden gedaan, of we achter in de rij van ca. 200 meter willen aansluiten, poeh dat word ff doorbijten. Na een klein ½ uur mag dan eindelijk de bagage worden ingecheckt, ff snel door security dan maar, dit hadden we gedacht. Net als vorige week ging mijn trolley apart, na ca. 8 kofferchecks wachten was de mijne aan de beurt. Ja hoor weer de paraplu maarrrrrrr ze had een vloeistof gevonden……..?????????? bleek mijn potje tijgerbalsem de boosdoener te zijn, nog nooit gehad dus weer een lesje voor de volgende keer, echter mijn paraplu.
Als we na de koffie de Gate opzoeken is het ook hier chaos, druk, druk en nog eens druk echter een groep “rolstoel bewoners” behoeft de nodige aandacht wat nogal wat chaos veroorzaakt. Maar ach we hebben de donderdag ellende op El Prat meegemaakt dus dit valt eigenlijk nog wel mee. Verder rustige vlucht, ff de auto gehaald terwijl Sjaak 20 minuten op zijn koffer heeft staan wachten , uiteindelijk kunnen we in onze BMW 318D de reis aanvaarden naar Parets. De maandag is verder een drukke middag geweest met hier en daar een issue.
Dinsdagavond bezoeken we Barcelona, met de trein vanuit Granollers in iets meer dan 30 min. Het voelt weer vertrouwd, ff snuiven op Playa de Catalunya, La Rambla en alles erom heen, heerlijk om hier weer te zijn. We gaaneten bij Pirineus 1975 waar we zulke goede herinneringen aan hebben. Als we binnen komen is er iets veranderd. De inrichting en de eigenaren zijn anders, ook de sfeer is veranderd, het eten is nog steeds perfect. Nee jammer dat de sfeer is veranderd, het had toch iets bijzonders met de oude mensjes die de scepter zwaaiden.
Woensdag is het Columbus Day in Spanje, e.e.a. betekent dat ook wij een verlichte vrije dag hebben, och wat is dat erg. We ontbijten pas tegen 9 uur, zo das lekker voor een keertje, rond 10 uur gaan we naar Girona, de stad van Dali zoals ze hier zeggen. Op de autoweg naar boven nog een verrassing als ik op de linkerbaan aan het inhalen ben, staat er plotseling een met alarmlichten stil opde 3de baan, poeh kon nog net uitwijken, en dit terwijl de hele vluchtstrook op rechts leeg is, op zijn Spaans zullen we maar zeggen.
We bezoeken de oude binnenstad, de Basiliek, de Kathedraal, lopen door de kleine straatjes van het historisch centrum en maken een stevige wandeling over de oude standsmuur. Eerlijk is eerlijk maar het is zeker de moeite waard, een hele mooie stad welke zeker een bezoek waard is, alleen van Dali hebben we niets gezien, Bank Holiday = alles gesloten, Spanjaarden zijn echt zoveel als mogelijk vrij. Na de lunch rijden via een schitterende route richting de kust, heerlijke haarspelbochten, de prachtige pijnbomen en andere soortgenoten, nee een verademing, Uiteindelijk gaan we bij Torre de Mas de kust afzakken richting Lloret de Mar en Blanes.
Wat een circus is dat in die badplaatsen, Friet van Piet, Frikandel van Annabel, Shoarma van Harma, Bier met een rietje van Grietje, CCCP Wodka, Frankfurter Wurst, man, man, man dat je hier op vakantie wilt gaan, we zullen wel te oud worden voor dit circus.
Uiteindelijk zijn we rond 17 uur weer terug in ons hotel in Granollers en de regen komt met bakken uit de lucht. Onze voeten zijn wel blij met de rust, als we de stappenteller van Sjaak tellen hebben we ruim 7200 passen gemaakt alleen al in Girona.
Na een paar uurtjes rust, ff lekker middagdutje, eten in het Hotel, de meeste restaurants in Granollers zijn gesloten, want de regen, donder en bliksem is niet van de lucht. We hebben wel een reis paraplu echter die kan dit weer ook niet aan. Rond 23 uur komt er aan een leuke dag een eind.
Denk dat het verhaal nu wel lang genoeg is en maak er een eind aan.
Voor nu zeg ik
Salutacions de Catalunya
Henk Jan
Als we uiteindelijk op de borden de Gate aanduiding zien gaan we langzaam die kant op, nog ruim een 1.2 uur en dan op naar huis, tenminste dat dachten we. Eenmaal bij de gate staat er een gigantische groep mensen te wachten. Eenmaal aangesloten worden er al mensen onrustig, er is nog steeds geen vliegtuig. Onderwijl beginnen mensen op allerlei appies te kijken en beginnen onrustig te worden. De een roept vertraging van 30 minuten, de ander van een uur, de chaos begint vorm te krijgen, ondertussen krijgen wij een Gate change door en zijn we helemaal lost. Temeer daar er ook GEEN mensen van Vueling bij de Gate counter aanwezig zijn, weet je zeggen we tegen elkaar, we gaan wat drinken en horen of zien het later wel. En dat later werd later, en nog veel later, wederom een gate change maar nog steeds geen vertrektijd. De informatie verstrekking van Vueling laat zeer te wensen over, we waren hier voor gewaarschuwd door mensen met ervaring met de maatschappij maar het komt helemaal uit. Om een lang verhaal kort te maken, we zijn 2 uur later dan gepland gaan borden, aan weer een andere Gate, met een nog grotere chaos. Laten we maar zeggen op zijn Spaans. Uiteindelijk landen we rond 22.40 uur op Amsterdam Schiphol Airport. Ik moet nu gaan haasten om mijn laatste trein richting Zwolle te gaan halen, temeer daar we achterop de D pier landen. Ik kan nog net een koffie scoren en in de trein springen. Om 00.45 uur arriveer ik in Zwolle echter er gaat uiteraard geen trein meer richting Ommen. Naar de taxi standplaats waar zoals te doen gebruikelijk altijd wel een taxi klaarstaat, maarrrrrrr…………. Nee, he dat heb ik weer, staat niets. Dan maar taxi bellen welke arriveert rond 01.10 uur, accepteert hij ook nog geen creditcard, kan er ook nog wel bij, stoppen bij de pinautomaat en door naar Station Ommen waar mijn auto staat. Als eindelijk deze lange rit achter me ligt ben ik net voor 2 uur thuis, en wat denk je……….., helemaal op!!!.
Vrijdagochtend weer op tijd op want de wortelkanaal behandeling moet afgemaakt en er moet nog een afgebroken kies worden gerepareerd, nee lekker begin van de dag. Daar op de donderdag ook nog de wielen van mijn 10 jaar oude trolley afgebroken zijn ook nog ff een nieuwe trolley gescoord, ja je moet wat. Verder lekker relaxed weekend, beetje voetballen kijken, gezellige zaterdagavond visite en zondag weer als leider op het voetbalveld. Nee, het weekend was om voor jet het in de gaten had. Zondagavond rond 21.30 uur maar weer mijn bedje opgezocht want om 5 uur gaat het wekkertje weer.
De Reis op maandag verloopt t/m Schiphol soepel, nog geen blaadjes genoeg op de rails, geen sein of wisselstoringen, geen gekken die voor de trein springen, nee sinds lange tijd weer eens een normale reis naar Schiphol. Op Schiphol is het andere koek, Sjaak heeft een grote koffer mee daar hij langer blijft dus er moet ff een Luggage drop-off worden gedaan, of we achter in de rij van ca. 200 meter willen aansluiten, poeh dat word ff doorbijten. Na een klein ½ uur mag dan eindelijk de bagage worden ingecheckt, ff snel door security dan maar, dit hadden we gedacht. Net als vorige week ging mijn trolley apart, na ca. 8 kofferchecks wachten was de mijne aan de beurt. Ja hoor weer de paraplu maarrrrrrr ze had een vloeistof gevonden……..?????????? bleek mijn potje tijgerbalsem de boosdoener te zijn, nog nooit gehad dus weer een lesje voor de volgende keer, echter mijn paraplu.
Als we na de koffie de Gate opzoeken is het ook hier chaos, druk, druk en nog eens druk echter een groep “rolstoel bewoners” behoeft de nodige aandacht wat nogal wat chaos veroorzaakt. Maar ach we hebben de donderdag ellende op El Prat meegemaakt dus dit valt eigenlijk nog wel mee. Verder rustige vlucht, ff de auto gehaald terwijl Sjaak 20 minuten op zijn koffer heeft staan wachten , uiteindelijk kunnen we in onze BMW 318D de reis aanvaarden naar Parets. De maandag is verder een drukke middag geweest met hier en daar een issue.
Dinsdagavond bezoeken we Barcelona, met de trein vanuit Granollers in iets meer dan 30 min. Het voelt weer vertrouwd, ff snuiven op Playa de Catalunya, La Rambla en alles erom heen, heerlijk om hier weer te zijn. We gaaneten bij Pirineus 1975 waar we zulke goede herinneringen aan hebben. Als we binnen komen is er iets veranderd. De inrichting en de eigenaren zijn anders, ook de sfeer is veranderd, het eten is nog steeds perfect. Nee jammer dat de sfeer is veranderd, het had toch iets bijzonders met de oude mensjes die de scepter zwaaiden.
Woensdag is het Columbus Day in Spanje, e.e.a. betekent dat ook wij een verlichte vrije dag hebben, och wat is dat erg. We ontbijten pas tegen 9 uur, zo das lekker voor een keertje, rond 10 uur gaan we naar Girona, de stad van Dali zoals ze hier zeggen. Op de autoweg naar boven nog een verrassing als ik op de linkerbaan aan het inhalen ben, staat er plotseling een met alarmlichten stil opde 3de baan, poeh kon nog net uitwijken, en dit terwijl de hele vluchtstrook op rechts leeg is, op zijn Spaans zullen we maar zeggen.
We bezoeken de oude binnenstad, de Basiliek, de Kathedraal, lopen door de kleine straatjes van het historisch centrum en maken een stevige wandeling over de oude standsmuur. Eerlijk is eerlijk maar het is zeker de moeite waard, een hele mooie stad welke zeker een bezoek waard is, alleen van Dali hebben we niets gezien, Bank Holiday = alles gesloten, Spanjaarden zijn echt zoveel als mogelijk vrij. Na de lunch rijden via een schitterende route richting de kust, heerlijke haarspelbochten, de prachtige pijnbomen en andere soortgenoten, nee een verademing, Uiteindelijk gaan we bij Torre de Mas de kust afzakken richting Lloret de Mar en Blanes.
Wat een circus is dat in die badplaatsen, Friet van Piet, Frikandel van Annabel, Shoarma van Harma, Bier met een rietje van Grietje, CCCP Wodka, Frankfurter Wurst, man, man, man dat je hier op vakantie wilt gaan, we zullen wel te oud worden voor dit circus.
Uiteindelijk zijn we rond 17 uur weer terug in ons hotel in Granollers en de regen komt met bakken uit de lucht. Onze voeten zijn wel blij met de rust, als we de stappenteller van Sjaak tellen hebben we ruim 7200 passen gemaakt alleen al in Girona.
Na een paar uurtjes rust, ff lekker middagdutje, eten in het Hotel, de meeste restaurants in Granollers zijn gesloten, want de regen, donder en bliksem is niet van de lucht. We hebben wel een reis paraplu echter die kan dit weer ook niet aan. Rond 23 uur komt er aan een leuke dag een eind.
Denk dat het verhaal nu wel lang genoeg is en maak er een eind aan.
Voor nu zeg ik
Salutacions de Catalunya
Henk Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
