De laatste puzzelstukjes vallen op de plaats

Woensdagochtend is het zoals gezegd, waanzinnig koud. Gevoelstemperatuur -20 terwijl de temperatuur -7 aangeeft. In de loop van de ochtend geeft de thermometer -3 en later 0 graden aan maar de wind blijft snijden als de informatie klopt, real feel in de app geeft -14 aan.
Omdat de ochtend best pittig was besluiten we toch even te gaan wandelen ondanks de gevoelstemperatuur van -14 en eerlijk is eerlijk het is wel ff lekker. Ok het is koud en iedere kier van de jas die niet goed gesloten is voel je het, maar toch lekker.

De lunch is er een die ik over moet slaan, tenminste………., het is alleen maar kaas, kaas en kaas op alles wat er staat maar hoe vaak moet ik het nog zeggen, ik lust GEEN KAAS. Er worden weer de gebruikelijke excuses aangedragen maar ik heb het al eerder gezegd, dit past niet in het Amerikaanse systeem, iedere uitzondering is een afwijking op de standaardprocedure en past niet in het systeem. De dames van facilitymanagement die alles organiseren voelen zich deze keer zo bezwaard, het gebeurt werkelijk al zolang ik hier kom, dat ze voor mij sandwiches gaan halen zonder kaas. Tevens de toezegging dat het niet weer zal gebeuren en dat ze er nu met rode stift een notitie van hebben gemaakt. Ik heb het vaker gehoord maar geef ze het voordeel van de twijfel, keep you posted on any cheese news.

De rest van de middag maken we eindelijk “the extra mile” zoals ze dat hier zeggen. Alle puzzelstukjes beginnen op de plaats te vallen. Ik krijg een steeds beter gevoel en iedereen is zich er nu toch echt van bewust dat we zo gek nog niet zijn. Vanaf het allereerste begin al gezegd dat er veel ervaring en kennis aanwezig is echter dat ze er gebruik van moeten maken. Het gesprek van afgelopen woensdag met het management heeft er zeker aan bijgedragen daar zijn we heel zeker van, na ons overleg is er nl lokaal overleg geweest, waarvan akte.

De avond gaan we met het hele team Chinees eten bij Han Dynasty, ook hier is het “bring you’re won drinks” dus van tevoren weer langs de liquor store, bier, wijn en fris wordt ingeslagen en we kunnen weer. Onze Chinese Amerikaans besteld in het Chinees, als wij willen weten wat ze heeft besteld begint ze te lachen, had je maar moeten luisteren zegt Catharine. Kan je vertellen dat het eten fantastisch was, de meest overheerlijke gerechten komen voorbij, echt een ervaring rijker. Deze gelijk op mijn bucketlist gezet voor de volgende visit eind Januari.

Donderdagochtend doucheje en koffer pakken om te ontbijten bij mijn collega’s in het andere hotel. Na het ontbijt door voor de laatste dag alvorens vanavond af te reizen in de richting van New York, Parsippany New Jersey waar ik vanavond slaap. Maar eerst de laatste kleine puzzelstukjes bij elkaar zien te krijgen, en eerlijk is eerlijk de kleinste puzzelstukjes gaan langzamerhand passen, ik had ze gewaarschuwd, “The Devil is in the details” roep ik al weken en dit word bewaarheid. Niet dat ik gelijk wil hebben, dit is puur en alleen op basis van ervaring dat ik, maar ook mijn andere teamleden, dit roepen. De lunch wordt deze keer in het cafetaria van de plant genuttigd, een lokaal restaurant heeft weer uitgestald in een buffetvorm. Ik moet eerlijk bekennen dat ze goed aan mij hebben gedacht vandaag, gehaktbal, aardappelpuree met spekjes en warme groente, en het was heel erg smaakvol. Ik heb de dames van facilitymanagement maar een compliment gegeven en gevraagd om dit eind januari weer te doen, ze hebben het genoteerd, we gaan het beleven als ik terug ben.

Na de lunch gaan we maar weer eens een wandeling maken, de zon schijnt, de lucht is strakblauw en er staat een stevige wind, gevoelstemperatuur rond de -10 maar heerlijk even buiten te zijn. Na een kleine 30 minuten zijn we terug en gaan verder waar we gebleven zijn. De middag is om voordat we het weten, de wrap-up aan het eind van de intensieve dagen is goed. Kleine hobbeltjes zijn blijven staan maar niet noemenswaardig als we het vertrekpunt van maandag nemen.
Wat me wel opgevallen is vandaag dat er tijdens de testen van vandaag veel zwaargewichten aanwezig waren. En dan bedoel ik niet qua management maar letterlijk gewicht. Tjee wat een ongelofelijke dikke mensen lopen hier rond, ik heb er al veel gezien maar we hadden er één, als die voor je gaat staan is het in een keer donker, 2,10-2,20 meter hoog, ca 1-1,25 meter breed en als ik het moet inschatten zo’n 200-225 kg minstens.

Rond 16.30 uur is het einde oefening en wordt de boel ingepakt. Met een goed gevoel gaan we hier deze keer vandaan, laat de go-live nu maar komen. Alle voorspelde sneeuw is nog niet gearriveerd dus snel on the road. De rit naar Parsippany verloopt redelijk soepel, een klein beetje file maar dat mag geen naam hebben, in ene kleine 2 uur ben ik dan ook op plek van bestemming.
S’avinds rustig eten en wat drinken en verder helemaal niets, beetje American Football en Basketbal kijken, relaxed avondje.

Vrijdagochtend rustig opstaan, doucheje, ontbijt en nog even een beetje werken op de kamer. Rond 11.30 uur stap ik in de auto richting JFK International Airport, ik heb ondertussen mijn vlucht om kunnen boeken en heb gelukkig geen transit via Boston, nee een rechtstreekse vlucht naar Amsterdam. Onderweg maak ik een foutje, als je de Lincoln Tunnel in New York uitkomt moet je de 2de afslag richting 78 east hebben echter ik neem de verkeerde, de 1ste. Voordat ik het weet sta ik vast op 9 Avenue, ik moet nu zien om zo snel mogelijk de stad weer uit te komen, klein uurtje heb ik nodig. De Library, Bryant Park alles zie ik langskomen, hoe heb ik dit toch voor elkaar gekregen. Afgeleid? Liep er iets? Met andere dingen bezig? Kan me het niet meer herinneren maar toch.

Inchecken en security check gaan deze keer erg snel en voor ik het zit ik in de lounge, ff rustig wat drinken alvorens aan boord te gaan. Boarding loopt soepeltjes en ook de vlucht is rustig, kan nog een uurtje of 3,5 languit liggen slapen gelukkig. Na een vlucht van 6 uur en 36 min landen we op Schiphol.
Ik zit dit verslag nu in de trein af te maken. Nog iets meer dan een uur en ik ben weer thuis.

Komende week maar een lekker rustig aan doen, alleen die dingen die moeten en dan maar even vakantie vieren. Dit is hem weer voor nu, tot de volgende reis
Groet

Henk Jan