The package has arrived again!!

We hebben het weer gered, we zijn weer aangekomen in Nanjing.
Laten we eens even terug gaan naar zaterdag waar het allemaal begon.

Zaterdagochtend ben ik met Marga om 6 uur opgestaan daar ze moest werken, samen ontbijtje bakkie koffie en dan de onvermijdelijke laatste kus en het tot over 2 weken.
De rest van de zaterdag heb ik het erg rustig, er is geen voetbal vanwege het weer, je kunt buiten niet veel uithalen dus al met al een relax daggie samen met Laurens.
Om 4 uur is het uiteindelijk zover, richting vechtdallijntje om met de trein weer op pad te gaan.

Op station Zwolle tref ik Frank en voordat we het weten is de trein vanuit Meppel, met Klaas, garriveerd om door te reizen richting Schiphol. Vanwege wederom werkzaamhden reizen we een stukje om via Amsterdam Centraal, toch komen we rond 19 uur aan op de nationale luchthaven.

Voor Frank is het nog even spannend of hij meekan want zijn visum was niet op tijd terug en zou mogelijk op Schiphol bij de balie liggen, en zoals onze geluksvogel het altijd voor elkaar heeft, hij mag mee want het visum ligt op Schiphol te wachten.
Na het afgeven van de bagage, inchecken doen we tegenwoordig via de app op de telefoon, ff zoals gebruikelijk rondkijken door de winkeltjes, en tijd voor een biertje en een hapje.
Tussen de F en de G pier komen we bij “Old amsterdam” terecht. Een gezellige kroeg/eetgelegenheid. Hetis niet alleen gezellig het eten is ook erg goed, en dat op een luchthaven waar je anders gewend bent.

Als we door de gezelligheid op het horloge kijken blijkt dat we snel richting Gate moeten, het boarden is dus al begonnen. We kunnen gelijk aan boord en dan begint het grote wachten tot we een pushback krijgen. We moeten nl de-icen en hier is het druk. Na een klein uurtje dan eindelijk de-icen en it geet oan!!!

De vlucht is rustig, ondanks dat we wat twijfels hebben aan het begin daar er kleine kinderen kort voor ons zitten. Na een vlucht van een kleine 10 uur komen we weer veilg aan op Pudong airport, het vliegveld van Shanghai. Immigration en stempels gaatt snel, onze bagae is p die van Klaas na weer snel op de band. Klaas is altijd, ondanks de priority labels een van de laatste koffers.
Onze taxi staat klaar en we kunnen direct verder naar het treinstation van Shanghai, na een rit van een klein uurtje komt het volgende wachtn.
Buiten op het plein is het druk en staat veel militair geschut opgesteld, tenminste heel veel wachters en opperwachters, ti’s net of er een hoge partij bons aan gaat komen. We staan nog een tijdje in de frisse lucht en dan toch maar naar binnen naar de vertrekhal gaan.
Ondanks de mega drukte is het een georganiseerde chaos zoals altijd. Na weer een klein uur wachten nemen we de G7020 vanuit Shanghai naar Nanjing, de CRH trein (China Railway Highspeed) is behoorlijk vol toch is het een relax reisje, ik zie zelfs nog kans om een kleine 45 minuten te slapen. Als we aankomen op Nanjing railwaystation North is het nog een 5-tal metro stationnetjes en we zijn er weer.

Bij het hotel aangekomen is het erg rustig, daar we anders gewent zijn kijken we hier wel van op. Ff snel inchecken, spullen naar de kamer en zien dat we nog wat eten krijgen daar de restaurants normaal vroeg sluiten. Frank weet een restaurant waar we nog niet zijn geweest, de Blue Frog, een internationale Bar en Grill.

Welnu het resultaat mag er zijn, een goede maaltijd en een goed getapt biertje. Nee dit is een restaurant wat we moeten onthouden en waar we tijdens deze laatste visit zeker terug zullen komen.
Als de avond op zijn eind loopt zijn we allemaal redelijk stuk, tijd om naar bed te gaan.
Gezien hoe ik me voel zet ik voor de zekerheid een wekker, heb ik vertrouwen in een hele goede nacht???? ja dat heb ik zeker.
Ik word dan ook geschrokken wakker als de wekker afgaat om 7 uur, poeh wat heb ik een moeite om wakker te worden, wat heb ik ontzettend goed geslapen, dit geeft de burger moed aan het begin van 2 zware weken. Preparation for Go-Life.

We gaan deze week de conversie voorbereiden om per 1/2/13 Life te gaan, van een chaotisch systeem naar een georganinseerd systeem, de uitdaging is om structuur in de conversie te krijgen. It geet Oan zoals de Friezen zeggen of zoals het op de Salland gebruikelijk is, KWW (Kiek’n Wat’t Word!!)

Dit is hem voor nu de kop is eraf en we zijn gearriveerd.
Ni hao

Henk Jan