A normal day at the plant office building

Woensdag is the day after, oftewel de dag na mijn verjaardag.
Zoals we tegen elkaar hebben gezegd vanochtend, another day at the office.

Ik had in het vorige verslag al aangegeven dat de SMOG laag hangt en erg dik lijkt te zijn, de zon er probeert door te komen en dat er een aangename temperatuur schijnt te komen.
Welnu, op het moment van schrijven van deel 1 van dit verslag woensdag net na de lunch en zijn we even een eindje wezen wandelen op het inspirerende industriegebied waar we verblijven.
Het is werkelijk verschrikkelijk dicht van de SMOG, we beginnen na een klein kwartiertje ook last van te krijgen, enige hoestkriebels kunnen we niet onderdrukken. De temperatuur is wel aangenaam, zo rond de 15 graden, het zonnetje blijft drukken maar komt er niet door, NEE de SMOG is verschrikkelijk en we gaan dan ook snel terug naar binnen.

Het industriegebied waar de nieuwe RELO plant staat is een nieuwe ontwikkelingsgebied, zoals al in eerdere verslagen aangegeven de oude fabriek moet er weg omdat er over een aantal jaren een Olympisch park moet komen voor de Jeugd Olympische spelen. Het gebied rond de RELO plant is volop in ontwikkeling, de grote kolencentrale naast de onze spuugt grote pluimen met afwisselend gele, witte, zwarte en anders kleurige rook uit, de andere buurman is druk aan het bouwen. Aan de overkant zijn ze een nieuwe fabriek van een Chinese chemieboer aan het opstarten en veel, erg veel land ligt nog braak. Iets verderop is een dorp in ontwikkeling voor de arbeiders, er staat her en der al een supermarkt of grote mall maar verder, je doet er ontzettend veel inspiratie op!!!!!!!!!!!!!! (ahum)

Ook krijgen we telefoon van Team 2, welke is geland op Puding Airport van Shanghai, ze hebben alleen 1 probleem, Corine zijn bagage is kwijt wat de nodige problemen opleverd. Via lost en found balie en een process verbaal kunnen ze na veel verloren tijd verder. Qin Wei, de project secretaresse op de plant, komt al voorbij want de taxi chauffeur kan onze collega’s niet vinden op het vliegveld EN als ze niet snel komen gaan ze de trein missen en moeten ze omgeboekt. Uiteindelijk blijkt dit mee te vallen en kunnen ze op tijd, zonder de bagage van Corine, in de taxi stappen naar het treinstation van Shanghai. Tegen de tijd dat wij in het Hotel aankomen na een lange dag zullen ze ongetwijfeld “Fris en Fruitig” op ons zitten te wachten.

Ik heb ook werk veroorzaakt voor de toilet ontstop dienst!!!
Het is hier zo dat je naast het toilet 2 emmers hebt staan. De emmer rechts naast de pot met schone velletjes toilet papier en de emmer links met, laat ik het netjes zeggen, gebruikt toiletpapier.
Ik was echter vergeten om e.e.a. in de linker emmer te gooien wat erin heeft geresulteerd dat het toilet bijna overliep zo’n verstopping had ik veroorzaakt. De dame en heer van de ontstoppingsdienst zijn dan ook ff bezig geweest om alles weer lopende te krijgen. Wat heb ik hier van geleerd: Dat ik nu weet hoe schelden op zijn Chinees klinkt!!!!!!!!!!

Aan het eind van de dag terug naar het hotel. Er blijkt een complete verkeerschaos waar we in terrecht komen, we rijden van de ene file in de andere, kris kras word er geshcakeld van linker, midden naar rechterbaan echter het gaat stapje voor stap, meter na meter. Ik besluit om een powernap te doen want dit schiet niet echt op. als ik een 30 minuten later wakker word zijn we welgeteld 12 km opgeschoten. Om een lang verhaal kort te maken na ongeveer 1 uur en 45 minuten komen we eindelijk terug aan bij het hotel. Als dit iedere dag zo zou zijn ......................!!!!

We ontmoeten team 2 in de lobby van het Hotel, even checken hoe de reis is verlopen en dan komen we gelijk op de bagae perikelen van Corine. Het blijkt nog een heel circus te zijn eweest op Pudong airport. Naar een klein uur blijkt de bagage band leeg te zijn en komt langzaam het besef dat er iets niet klopt. Na zich gemeld te hebben bij Lost en found kan de chinese afhandelaar hen niet helpen want hij spreekt GEEN engels. Ze krijgt een briefje in de hand gedrukt met telefoonnummers. In het hotel probeert ze deze nummers te bereiken echter een compleet kansloze missie, de nummers kloppen gewoonweg niet. Via onze travel agent in Nederland word e.e.a. geescaleerd. Er word contact gelegd met diverse partijen. Corine heeft ondertussen een aantal Chinese kledingstukken gekocht want ja je moet toch wat. Tijdens het diner krijgt ze telefoon terug van onze agent dat de koffer nog op Amsterdam staat echter ze weten niet wanneer deze richting China zal worden getransporteerd, hier zal de volgende dag actie op worden ondernomen, ahum en.

Het is nu donderdagochtend en ik ben weer eens heel vroeg wakker. 05.50 uur is het gewoonweg klaarwakker terwijl ik wat langer wilde liggen. Na ja dan maar vroeg ontbijt en vroeg op kantoor. Ik ontbijt samen met Richard mijn Engelse collega welke in Shangai woont e Nanjing werkt. We kletsen over van alles en nog wat en zien dat het steeds harder begint te regenen.

Na het ontbijt paraplu uiteindelijk uit de koffer gehaald en via de gebruikelijke route richting kantoor.
Frank zit er al en ik ben dus niet de enige vroege vogel.

Dit is hem weer voor nu, morgen meer
Ni Hao