YES, We did IT

Zaterdagochtend als de data extracten worden gemaakt, bereid ik alles voor om direct door te kunnen starten. Ondertussen draaien we de rapporten en wachten op een formele handtekening van de controller. Alles moet werkelijk toch achter de komma kloppen. Er mogen geen voorraad en financiële verschillen zijn. Buiten dan de afrondingsverschillen die er uiteraard zijn met 3 achter de komma.

Rond 10 uur word de handtekening gezet voor datgene wat wij uit het oude systeem hebben gehaald, nu aan het werk voor de volgende handtekening al s alles in het nieuwe systeem zit en kan het echte werk beginnen. Klaas begint de data uit het oude systeem te trekken, een aantal anderen lopen een beetje zenuwachtig rond, anderen maken lol en lachen werkelijk om niets, en ik wat ben ik dan aan het doen?? Eigenlijk van alles en nog wat inclusief niets. Ik moet geduld hebben totdat alles is aangeleverd, dan ga ik het echte zweet op mijn voorhoofd krijgen. Het is en blijft migratie en er kan en mag dan ook helemaal niets fout gaan. We doen dit niet voor het eerst en ook niet voor het laatst, toch is het altijd weer een spannend moment als ik op de knoppen ga drukken en nadien de eindresultaten moet gaan analyseren.

Ondertussen begint de zon volop te schijnen en ziet de wereld, Ja ook op een hele grote productie plant, er dan heel anders uit. OK er komt waanzinnig veel rook uit heel veel schoorstenen en veel waterdamp uit de grote koeltorens, toch is de zon iets magisch waar je van kunt genieten. Nee een adrenaline boost krijg je hier zeker van, ben benieuwd als we eind volgende week teruggaan naar huis wat het weer in Nederland dan voor ons gaat brengen.

Rond 11 uur begint Leasa de popcorn machine te starten welke in de kantine staat. Een hele zoete geur maakt zich van de ruimte meester, gelukkig is dit niet mijn werkplek. Toch vind e.e.a. gretig aftrek en word smakelijk gegeten door iedereen die er van houd. Het is niet mijn ding dus na een paar stukjes voor de vorm houd ik het voor gezien. Ik wacht gewoon op de lunch, lijkt me veel beter.

De lunch had ik net zo goed niet op kunnen wachten, stjeemig de peemig wat was het weer een culinair hoogstandje. Een klef MCD hamburgerbroodje, 2 pakjes augurk en een helle dikke in het vet druipende gepaneerde kipfile, hierbij een zakje Original Lays Chips geserveerd met als toetje een ander calorie bommetje, chocolate cookie. Nee dit is weer haute cuisine volgens de Amerikaanse standaard.
Wanneer komen ze een keer langs met een fatsoenlijke salade of anderszins groente, begin langzaam ontwenningsverschijnselen te krijgen van ontbrekende groente.
Nee eind van de middag maar weer langs de uitgebreid gevulde fruitmand, kijk er eigenlijk nu al naar uit.

In de middag lopen we tegen diverse uitdagingen aan welk eerst opgelost moeten worden alvorens we verder kunnen. De stemming lijdt er gelukkig niet onder. We krijgen wel steeds meer last van okselklotsen, de buitentemperatuur van rond de 20 begint binnen langzaam toe te slaan. Het is dan ook nodig om water vaker ff een korte break te nemen om de concentratie vast te kunnen houden.

Rond 18. 00 uur komen de eerste life resultaten door en er zijn her en der wat correcties nodig. Om een heel erg lang verhaal kort te maken, nadat we de correcties hebben doorgevoerd, alle re-runs hebben gedraaid en de resultaten wederom zijn bekeken gaat het licht op GROEN. Het is ondertussen weer 21.00 uur en we zetten er een punt achter.

Onderweg richting Hotel ontstaat de discussie omtrent eten, wie wil wel en wie niet in het hotel eten. Nog ff bellen met de andere auto’s en de keuzes zijn gemaakt. Snel de bagage naar de kamer en er op uit.
Samen met Ronald, Raymond en Bert gaan we een restaurant opzoeken ergens op Broadstreet, we zijn wel ff klaar met het hotelfood. We belanden uiteindelijk bij FROG HOLLOW na een heerlijke wandeling van een kleine 25 minuten. Gewoon ff lekker de benen gestrekt en waar mogelijk frisse lucht getankt.
De ambiance is ON-Amerikaans en het eten ook. Vandaag GEEN hamburger, steak of ander groot stuk vlees. Nee ze hebben verse VIS naar smaak bereid. Welnu het was echt heerlijk en een welkome afwisseling. Ook een heerlijk bijpassen glas wijn is ook ON-Amerikaans wat mij betreft. Als ze dan ook nog een Creme-Bruleé als nagerecht hebben is onze dag weer goed. Nee we hebben he tniet alleen gezeellig maar het eten is voor deze keer ERG goed.

Terug wandelend richting Hotel komen we nog langs METRO, een of andere louche tent waar we veel over hebben gehoord maar nog nooit zijn geweest. Doen we het of doen we het niet, het ziet er zo onguur uit. COMMON let’s do IT roep ik en we gaan naar binnen. Goed het bier was niet te …………., de ambiance is ……………… en de mensen zijn van het type………………….., de muziek is kneiterhard en van het soort………………., nee snel weer naar buiten, We’ve bin there and never come back again.

Terug in het hotel zit een deel van de groep nog in de bar, hebben wederom hotel burgers gegeten maar hebben het wel gezellig. Toch besluit ik naar bed te gaan, het loopt rond middernacht en morgen weer veel te doen wat de nodige aandacht en concentratie vergt. Yes go-life is not that easy as everybody thinks.

Henk Jan