Security, business as usual and shopping!

Iedere ochtend als we op de plant kome is het weer een verassing wat de regels van de dag zijn. De ene keer mogen we doorrijden, de andere keer hebben we een escort nodig. Je moeten binnen at the security desk inchecken of zoals vandaag buiten bij het uitcheck hokje. Hier moet trouwens ook iedere dag een bordje met nummer worden gehaald (wat op het dak van de auto word gezet met een magneet) zodat ze kunnen track en trace waar je auto uithangt

Als we op kantoor komen loopt Dean, onze SHE officer, een uiterst vriendelijke kerel moet ik zeggen, bij diverse mensen langs, ook bij mij, om het e.e.a. in te fluisteren wat we niet helemaal goed hebben gedaan de afgelopen dagen en of we dit in de toekomst niet meer willen doen. Dean verteld dit trouwens met een gigantische grijns op zijn gezicht, waarvan acte

Wat is er aan de hand:
• Een collega heeft een foto gemaakt van een plaatje buiten bij de ingang van de plant, hier hangt een bordje met een pistool met een rode streep erdoor met de tekst GUNS ARE NOT ALLOWED, LEAVE THEM IN YOUR CAR;
• Wij hebben voor het kantoor in de zon gestaan zonder helm en bril op terwijl dit een parkeerplaats is waar e.e.a. niet noodzakelijk;
• Wij hebben zonder escorte rond gereden over de plant, terwijl zowel ikzelf als ook 4 andere collega’s een NO ESCORT REQUIRED hebben wat inhoud dat wij de rest van de collega’s mogen begeleiden naar kantoor, toch………………………;
• Er zijn door diverse mensen foto’s gemaakt op de plant terwijl dit niet mag. Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik dit zondag heb gedaan terwijl ik de indruk had dat er niemand toekeek, en dit mag niet;
• Er is een snelheidslimiet van 17 miles p/h terwijl er tot 2 x toe 18 miles p/h is gereden;
• Er heeft iemand staan telefoneren buiten de ingang van de poort, dit is niet op de plant en dus toegestaan volgens Dean, maar toch

Terug naar de dinsdag waar het business as usual is. De dames en heren hebben af en toe wat stress, in die zin ze hebben een nieuwe manier van werken en daar moet toch redelijk wat gewenning plaatsvinden. Ondanks onze geruststellende woorden, tenminste dit proberen we, schieten ze toch regelmatig even in de verkeerde versnelling. Op zich zijn ze easy going maar toch hebben ze ook hun momentjes, het zijn net mensen(knipoog).

Voor de rest is de dinsdag niet echt spectaculair. We doen ons ding, helpen de mensen, proberen hier en daar wat lachende gezichten te toveren en lossen kleine probleempjes op. Eind van de middag breng ik nog even een collega naar het vliegveld van Augusta om via Atlanta terug te vliegen naar Amsterdam.
Een paar van de collega’s stopt rond 16.30 uur met werken, ze zitten er helemaal door en moeten even helemaal afstand nemen, tenminste ik hoop voor ze dat dit mogelijk is. We spreken later op de avond wel af wat, hoe en met wie we gaan eten, we keep in touch.

Samen met Klaas ga ik na onze werkdag nog even naar de Augusta mall. Klaas wil nog een paar kleinigheidjes kopen voor zijn meiden. Zelf staat er niets op mijn lijstje, aan de andere kant is dit wel even een welkome afwisseling, gewoon ff ergens rondsjouwen en helemaal niets hoeven en moeten. We hangen eigenlijk het langste in een KOOK winkel, wat onvoorstelbaar leuke dingen staan er voor in de keuken en voor het koken. Als Klaas later is geslaagd voor zijn woensdag jarige dochter en nog een kleinigheid voor de andere meid mee waarna we terug gaan richting Hotel.
Een groot deel is al de stad om ergens te gaan eten. Wij staan in dubio, wat gaan we doen vanavond, eigenlijk hebben we geen zin om de stad in te gaan maar ook niet om wederom in het Hotel te eten, tjsa eigenlijk een luxe probleem aan de andere kant hebben we ook niet zoveel energie meer om nog heel erg veel weg te lopen voor wat eten.

We eten in het hotel, toch maar, samen met Ronald en Klaas heb ik een gezellige avond, eten is prima alleen de bediening laat behoorlijk te wensen over, Klaas zijn sidedish komt helemaal niet, de bestelde wijn komt als het hoofdgerecht al bijna verdwenen is, nee ze krijgt geen geweldige tip vandaag, min puntje zullen we maar zeggen. Rond 22.00 uur druppelen de anderen weer binnen, niemand blijft hangen, ze zijn moe en willen naar de kamer. Wij sluiten ook maar af t’is laat genoeg en eigenlijk zijn wij alle 3 ook heeeeeeel eeeeeeeerrrrrrrrrrrgggggggggg MOE. Time to go for a decent sleep.

Dit is hem weer voor nu. Een deel van de groep gaat vandaag naar huis, wij beginnen met aftellen voor de dag van morgen.

Henk Jan