Back home again

Nog even het laatste reisje afsluiten met een up-date, ofwel het verslag even afronden.

Donderdag zijn we rond 16 u vertrokken richting Augusta domestic Airport om de huurauto van Klaas in te leveren. Het is ondertussen onvoorstelbaar hard gaan regenen wat rijden minder prettig maakt.
Het is ff zoeken hoe en waar maar na 15 minuten hebben we de auto afgeleverd en kunnen we verder.

De reis naar Atlanta over Interstate 20 is een lange regenachtige rit. Onderweg komen we nog veel zwaailichten tegen, real American, bij een geslipte auto in de berm. Nu moet ik eerlijk zijn dat de betonnen Interstate veel aquaplanning veroorzaakt door de hoeveelheid water wat naar beneden komt.
Een kleine 100 mijl verder ligt er een vrachtwagen half op zijn kant, half op de weg half bengelend boven de berm, gelukkig op de andere weghelft. Nee rijden is geen pretje met dit weer en vraagt alle concentratie.

Rond Atlanta worden de betonnen banen gelukkig asfalt, of iets wat er op lijkt, want de aqua planning neemt geleidelijk af en het rijden word wat aangenamer ondanks de regen. Gezien de avondspits waar we in terecht komen zou je veel drukker verwachten met dit weer maar dit valt alleszins mee.
Rond 20.00 uur lever ik dan ook de auto in op domestic airport bij Hertz, we hebben ruim 800 miles gereden de afgelopen bijna 2 weken.

Als de auto is ingeleverd lopen we richting de shuttle bus om ons naar International Airport te brengen. Het is koud, kil en nat en het wachten word er niet leuker op, na ongeveer 25 minuten komt ie dan eindelijk en kunnen we verder. Na een rit van 20 minuten, ff de bagage droppen en door de security check.
Laptop uit de tas, schoenen uit en zakken leeg, hierna in de scanner, als blijkt dat ik nog een zakdoek in mij broekzak heb gaat de security officer mij als een hond afblaffen, I told you to remove everything from your pockets word er luid geroepen, sorry but it’s only a handkerchief sir,
If I say everything I mean everything, if you don’t like that make your own choice. Right het is weer duidelijk ik zal hem wel in mijn hand pakken in de body-scanner.

Als we dit circus eindelijk achter ons hebben begeven we ons naar de F-pier vanwaar we terug vliegen. Als we zien dat hier niets te beleven valt en tevens weinig restaurants gaan we door naar de E-pier alwaar TJ Fridays een goed restaurant heeft. Na een heerlijke maaltijd begeven we ons terug naar de F-pier om nog even in de Delta Sky Lounge te gaan zitten relaxen. Nog even het laatste nieuws in Nederland controleren, hebben we nog wat gemist?? Bakkie koffie en dan……..!!

Eenmaal bij de gate is het rustig, kunnen gelijk aan boord. Het lijkt relatief rustig te worden, op het moment dat wij dit tegen elkaar zeggen komt er een hoos aan Scandinavische dames aan boord welke vanuit Mexico komen. De captain meld zich dan ook dat het nog even duurt voordat we vertrekken daar er van de 85 mensen die uit Mexico komen de bagage nog over moet echter Delta heeft moeite het vrachtruim open te krijgen. Als genoegdoening neemt hij nog even mee dat de vliegtijd vandaag 7 uur en 25 minuten bedraagt, 3 uur minder dan de heenreis. Dit heeft alles te maken met de tailwind van 300 km/h. met een kleine 15 minuten vertraging vertrekken we richting Amsterdam. Ik geloof dat ik het opstijgen niet meer heb meegemaakt, tenminste ik kan het mij niet herinneren.

Ik word een uurtje of 5 later wakker als we al boven Schotland hangen en het ontbijt word geserveerd, tenminste wat er voor door moet gaan. Ik eet een broodje, een toetje en wat fruit, de rest laat ik voor wat het is, het is niet te ……….!! Op Schiphol ff snel de koffers halen en de trein naar huis. De treinreis verloopt soepel en rond 15.15 uur ben ik terug in Ommen. Blij mijn lievies weer te zien en blij weer thuis te zijn. We did IT again

Dit is hem weer voor nu, groeten
Henk Jan

De volgende reis vertrek ik zondag 23 maart als we in Elgin (IL) USA gaan beginnen aan het volgende project genaamd O2.