Back 2 Exton/West Chester Pennsylvania

Het is zondagochtend rond 8.50 uur als ik richting treinstation vertrek. Vandaag niet met de voetbal op stap maar weer de reis richting de USA om weer 2 weken fysiek aan het project te werken i.p.v. op afstand. De treinreis verloopt soepel, Schiphol is druk op deze zondagochtend, de douanecontrole verloopt wel aardig alleen kan ik nog maar niet wennen aan het vragenstellen bij de extra security checks voor Amerika; heeft U uw koffer zelf ingepakt? hebt U nog bagage van iemand anders aangenomen? Hebt U uw bagage alleen achter gelaten? Reist u alleen? En ga zo maar door, schijnveiligheid noem ik dit maar je moet goed opletten welke antwoorden je geeft anders zou het zomaar anders af kunnen lopen. Na deze check is er nog een 2de op Schiphol waar bijna identieke vragen worden gesteld en een 3de als je aankomt in Amerika met soortgelijke en aanvullende vragen.

De KLM Lounge is lekker relaxed maar wel heel erg druk, bakkie, happie, krantje en verder even aan de luchthaven drukte onttrekken. Inchecken gaat ook soepel via de priority lane en de ontvangst door de purser in het businessclass gedeelte is vriendelijk.
De vlucht is rustig, met uitzondering van wat turbulentie momentjes, beetje televisiekijken, wat eten en een paar uur lekker languit liggen slapen. By the way eten, het was deze keer bereid op advies van Jonnie Boer van Librije met een wijnadvies van Theresia Boer, heb slechter gegeten op de KLM vluchten moet ik eerlijk bekennen.

Eenmaal op JFK Airport in New York de gebruikelijke controles doorlopen wat deze keer erg snel gaat doordat er een nieuw elektronisch systeem is geïmplementeerd, scan/foto/vingerprint en print out gaan erg snel, koffer ophalen duurt deze keer een eeuwigheid, bijna een uur wachten voordat de koffer op de band valt, ff tegenvaller, hierna met de air train naar Hertz een paar terminals verder. Voor het eerst kan ik een auto halen uit de President ’s circle daar ik vrij veel autohuur heb gehad de laatste jaren, met andere woorden een gratis upgrade naar de mooiste en grootste modellen op dat moment beschikbaar, choose whatever you want sir zegt de dame die de leiding heeft!!!!. Een grote Amerikaanse SUV is mijn deel, oh wat een heerlijk gebrom van die 8 cilinder, ja dit is nu een mannending!!!!!!. Als ik eenmaal mijn spullen in de auto heb, ff een navigatiesysteem halen (ja die zit er dan weer niet standaard in) en op naar Exton West Chester Pennsylvania. De komende 2,5-3 uur autorijden over de US High-way en Interstate. Het is erg druk op de wegen in en rond New York en heb derhalve veel stilstaand verkeer, de rit duurt dan ook een kleine 4,5 uur wat ff tegenzit zeg maar.

Hilton Garden Inn Hotel in Exton West Chester PA heeft weer een bed voor mij, een normale kamer met alle voorzieningen zoals we gewend zijn in de USA, de badkamer heeft normale proporties en ook van alle gemakken voorzien. Wat ik een nadeel vind in dit Hotel is dat de Lobby tevens de receptie, bar en restaurant is en geen sfeer uitademt. Maar goed, luxeprobleem noem ik dat daar we toch wel aardig verwend zijn met Hotels. Maar ach het is toch wel gezellig aan de bar waar ik tevens een heerlijke maaltijd wegwerk helemaal als mijn collega uit Parsippany ook nog aanschuift. Als de klok 21.30 uur Eastern Time aantikt, lokale USA-tijd, zegt mijn lichaam dat ik naar bed moet, ook niet zo gek, mijn biologische klok staat nog op Nederlandse tijd en dat is dus 03.30 uur, 6 uur vooruit, en eerlijk is eerlijk vroeger ging dat nog wel een keer maar nu niet meer. Bedtijd!!!!!!!!

Eenmaal op de kamer en tv kijkend kom ik er langzaam achter waarom het zo druk was op de wegen in en rond New York, waarom ik op het vliegveld en de air train stations mensen met rug en borstnummers zag lopen, het was de dag van de New York Marathon, ff niet aan gedacht.

Ik heb een korte nacht zoals altijd, ben alweer om 04.30 wakker en kan werkelijk, ondanks diverse pogingen, niet meer slapen. Maar ach 6 ½ uur aan een stuk geslapen is ook niet slecht voor een eerste nacht in een Hotel in een vreemd bed, die toch altijd al niet al te best is. Rond 8 uur ben ik op kantoor en de ontvangst is hartelijk, Scott heeft voor mij een mooie werkplek voor deze week waar ik ruimte genoeg heb om met veel mensen samen te zitten. Het feest gaat beginnen, de laatste voorbereidingsweken voor de werkelijke migratie, een uitdaging om tijdig gereed te zijn.
De discussies kunnen beginnen en de laatste bits en pieces kunnen besproken en geaccordeerd worden. Prachtig om te zien hoe uiteindelijk diverse belevingswerelden uiteindelijk bij elkaar komen.

De lunch van deze dag wordt op mijn grote werkplek genuttigd omdat dat men hier geen echte kantine heeft. Wel een ruimte waar men diverse faciliteiten biedt als magnetron, oven, kookplaat etc. om te eten maar geen kantine waar eten wordt geserveerd, maar zoals Amerika nu eenmaal werkt, delivery service. En ik moet eerlijk bekennen, PrimoHoagies, Italian Specialty Sandwiches was niet slecht en niet vet, maar wat er nu Italiaans aan was moet ik nog ontdekken, het was in ieder geval op z’n Amerikaans belegd, heel erg veel vlees.

De rest van de middag diverse meetings, hele leuke gesprekken, de nodige beslissingen in gezamenlijkheid genomen en ga zo maar door, je merkt nu aan alles dat de druk er vol op staat, wat tot nu toe vooruit geschoven is moet over 2 weken afgerond zijn voordat het echte werk gaat beginnen. Hopelijk zal dit het hele bezoek zo doorgaan, we gaan het wel of niet meemaken.

Einde van de middag zie ik een paar dames op kantoor rondlopen die ik de avond ervoor in het Hotel aan de wijn heb zien zitten, blijken dit collega’s uit Berkeley Californië te zijn, dus na wat kletsen meteen maar met de dames afgesproken om samen te gaan eten, evenals mijn collega uit Parsippany die aansluit, Hajee op stap met 3 in Amerika geïmmigreerde dames, 1 uit China (Catherine), 1 uit de Filipijnen (Veronica) en 1 uit Taiwan (Yve) ja ze hebben een andere naam aangenomen anders was het moeilijk uit te spreken, het kan zomaar gebeuren.

Als de werkdag er op zit eerst maar eens terug naar het Hotel voor een lekkere warme douche, in de middag ben ik toch wel wat ingedut en kan wel ff een wake-up call gebruiken. Om 18.30 uur ontmoet ik de dames in de Hotellobby en rijden we naar een nabij gelegen restaurant Suburban.
Ik dacht dat ik naar een nieuw restaurant ging echter hier was ik dus de vorige keer ook geweest en ook op maandagavond, derhalve weer de quiz met veel vragen over USA, we doen deze keer maar niet mee en eerlijk is eerlijk, we hebben genoeg te kletsen daar we elkaar niet kennen.
Gezelligheid kent geen tijd zegt een spreekwoordelijk gezegde en dat blijkt maar weer, na een gezellige avond is het zo maar bijna 22 uur tijd om naar bed te gaan, heb per slot van rekening wat slaap in te halen nadat ik hiervoor om 04.30 wakker was.

Als ik om 6.02 uur wakker word heb ik 8 uur aan een stuk geslapen en voel me goed, het lijkt erop dat ik langzaam maar zeker naar de juiste biologische klok ga in een andere tijdzone, laat dit maar zo doorgaan, waarvan akte. Na een aardig ontbijt om 07.30 uur op kantoor daar om 8 uur de eerste meeting weer op het programma staat, tussendoor nog ff een snelle call met iemand in Nederland en het feest kan weer beginnen.

Welnu dit zijn weer de eerste beslommeringen vanuit de USA, er zullen vast nog wel een aantal nieuwsbrieven volgen.

Voor nu zeg ik, good bey

Henk Jan