Verder zoals iedere dag verder gaat, Hotel, Werk,

Na de heerlijke dinsdagavond woensdagochtend weer om 6.15 uur opstaan, douchen, koffie, ontbijt, het normale ochtendritueel. Nog even het laatste nieuws doornemen, CNN en FOX news staan toch altijd aan. Het nieuws beslaat toch echt de schietpartij in El Paso en het bezoek van Trump, de meneer met het oranje haar zoals ze hem hier noemen, ze zijn duidelijk geen fan van hem, nee het beheerst alles en dit is al de 235ste schietpartij in de USA dit jaar. Neem van mij aan dat wij alleen de grote schietpartijen op TV in NL zien want dit aantal had ik ook nog niet eerder gehoord, wie wel……..??

Om 8 uur “an die arbeit”, back in the office, of zoals Glen het noemt, welcome in “Paradise”.
Jim Kennedy zit al op ons te wachten want we hebben toch het e.e.a. aan uitleg nodig over hetgeen op tekeningen staan en wat we niet kunnen vinden in de fabriek. Blijkt dat de P&ID’s al lang niet zijn aangepast en er toch het e.e.a. of niet meer bestaat en verwijderd OF vernieuwd en niet toegevoegd aan de tekeningen. We nemen hiervan akte en zien wel hoe ver we komen, de vertaalslag naar een geautomatiseerd systeem wordt er niet makkelijker op. De 100.000 puzzelstukjes moeten een plaats krijgen en we stellen de doelen maar bij, 99.900 is ook akkoord. De Lunch vindt buiten de deur plaats bij “Old Greek”, een klein restaurantje waar ze pitta broodjes serveren.

In de middag maken we echt meters, hebben we nog wat calls met diverse mensen om er uiteindelijk rond 17 uur een punt achter te zetten. Rond 18 uur gaan we richting East Greenwich alwaar Jim Kennedy, collega uit East Providence, ons mee op culinaire reis zal nemen zoals hij dat zelf noemt, we laten ons graag verrassen. Daar we een taxi nodig hebben ben ik ff verbaasd hoe dat hier loopt, via een App met de naam LOFT word een UBER taxi besteld, de app geeft aan waar de dichtstbijzijnde taxi’s zijn, welke auto type ze hebben, wie de chauffeur is etc. als je je keuze hebt gemaakt krijg je het bedrag te zien, je kunt aangeven of je wel of geen fooi wilt geven, indien van wel heb je 4 keuze mogelijkheden in percentages van de prijs. Als je hebt bevestigd kun je via de app blijven volgen waar de auto rijdt en hoe lang het nog duurt voordat hij arriveert, super systeempje moet ik bekennen.

De rit naar Greenwich is leuk, de omgeving is prachtig en groen, leuke optrekjes in een landelijke omgeving. Greenwich zelf is een plaatsje van rond de 6000-7000 inwoners aan het water. Van origine is dit een watersport en vissersplaats, de visserij is ondertussen verdwenen, de watersport is gebleven evenals de haven, welke nu vol ligt met hele grote jachten.
Greenwich heeft liefelijke straatjes, veel kleine restaurant. Jim staat ons op te wachten, na een leuke wandeling door Mainstreet en de verhalen welke Jim over deze straat weet te vertellen gaan we ff kijken of er plaats in de Oyster Bar, een vis restaurant niet groter dan een huiskamer, we reserveren snel voor over 45 minuten daar het erg vol is. Tot die tijd lopen we nog wat door het dorpje en doen een biertje in een ook gezellige bar genaamd Revival. Jimverteld honderd uit over deze kleine gemeenschap, je merkt aan alles dat hij tot in zijn vezels trots is op waar hij woont, en wat ik tot nu toe gezien heb, en de verhalen van Jim begrijpelijk.
Eenmaal in de Oysterbar moet het een feest worden volgens Jim, welnu de Calamari is echt goed, mijn Shrimp en Scampi Pasta erg lekker, evenals de zaken die Glen en Jim op het bord hebben liggen. Het blijkt dat we veel gemeen hebben als de gesprekken vorderen, niet alleen leeftijd, dienstjaren etc. maar ook ons hele carriere ad tot nu toe binnen DSM. Jim krijgt een dikke pluim voor de restaurant keuze. Nadien lopen we richting het kleine haventje, lopen ff door het park en eindigen op het terras aan het water bij BLU, een gezellige tent, life muziek en een ongedwongen sfeertje, heerlijke temperatuur om nog even te chillen alvorens rond 22.00 u op dezelfde manier UBER wordt besteld. Als we rond 22.30 uur in het Hotel terug zijn hebben we een geweldige avond gehad, beide zijn gaan we moe maar voldaan naar bed.


Donderdagochtend het normale ochtend ritueel en back to business. Na de weekly project meeting kunnen we zeggen dat we redelijk ver zijn echter nog niet waar we willen zijn, aanpoten dus. Ondanks de vele hik-ups en het niet kloppen van tekeningen komen we toch weer behoorlijke stappen vooruit. Eindelijk is er licht in de tunnel. De vele wandelingen in de fabriek, het uitzoeken hoe de lijnen nu echt lopen, welke stroomrichtingen hebben de diverse leidingen, welk type klep word er nu echt gebruikt, het blijft een puzzel om dit in een geautomatiseerd process om te zetten maar we komen er wel. Rond 18 uur komt aan een lange dag een eind.

Terug naar het hotel, douchje pikken, korte broek en slippertjes en op naar een restaurant maar weer. Och wat gaat dit veel over de dagelijkse routines. Glen heeft nog nooit Thai gegeten en we gaan dan ook op zoek, op nog geen kilometer lopen zit er een met goede riviews. Na een korte wandeling langs de snelweg, nee een voetpad kennen ze niet, aanschuiven. Ja en dan komt van Glen de vraag, wat moet ik eigenlijk kiezen. Welnu het gerecht in Thailand wat je moet hebben gegeten is Pad Thai, noodles met kip, groente, ei en nog wat andere verse ingrediënten. Zelf neem ik Kip Sesame met witte rijst. We beginnen met 2 appetizers, een Thaise met veel diversiteit aan vlees, vis en kip en een Japanse met wat Sashimi. We genieten met volle teugen van dit fantastische eten, niet te zwaar of te vet, heerlijke lichte maaltijd, mag ook wel gezien de dagen ervoor.
Rond 21.30 zoek ik mijn bed op voor een boerenslaap, de laatste dagen trekken langzaam een wissel en de vermoeidheid slaat toe.

Groeten voor nu, Howdy
Henk Jan