Taichung, zaterdag en zo!!!!

Ons Hotel Maison de Chine ligt in een buitenwijk van Taichung City, ff een heel klein stukje geschiedenis daar er veel over valt te vertellen. Taichung City ligt in centraal Taiwan en heeft 2,81 miljoen inwoners. Het is de op 2 na populairste stad van Taiwan. In Taichung ligt en kolencentrale die de hoogste uitstoot van koolstofdioxide heeft ter wereld (41,3 miljoen ton per jaar) en daar zitten we dus midden in. Het is de stad met het Nationaal museum voor Natuurwetenschappen, het museum voor Beeldende Kunst, het grootste Nationale theater van Taiwan, de bibliotheek voor publieke informatie, het Taiwanees Nationaal Symfonie Orkest woont hier, buiten de mooie parken als Taichung Park, Lin Family Gardens en de vele vele tempels, waaronder Confusius.
Taiwan is, zoals China het zegt, nog steeds een opstandige provincie alhoewel Taiwan zelf zegt zelfstandig te zijn. Het is eigenlijk ontstaan nadat er een oorlog met Japan is geweest eind 1890, na de oorlog heeft Japan het gegeven aan de op dat moment zittende gouverneur welke een opstandige Chinees was. Vanaf dit punt is er veel uit de geschiedenisboeken te halen

De locatie waar we werken ligt ongeveer een 45-60 minuten rijden buiten de stad en heet Zhangbin Industrial Zone. Gebied is zo groot als provincie Drenthe, er werken ca 1.200.000 mensen in dit gebied. Het huisvest een diversiteit aan bedrijven en word ook gezien als het industriële hart van Centraal Taiwan. Iedere ochtend en einde werkdag kun je dus voorstellen wat voor een verkeersproblemen er zijn om terug te keren naar de stad. Met name de hoeveelheid scooters is navenant en vliegen je links en rechts om de oren, het is ook het snelste vervoermiddel om van A naar B te komen.

Vrijdag einde dag hebben we de balans opgemaakt, het word nog een klus om e.e.a. afgerond te krijgen alvorens naar huis te gaan. Als we ons opgefrist hebben in het hotel bestellen we een taxi om te gaan eten bij TGI Friday, one of my favorite restaurants. En eh eerlijk is eerlijk, na een week rijst is de ribeye steak ff een verademing. De ambiance is leuk zelfs om te kijken naar een groep jeugd wat er zit te eten en op een rij allemaal op de telefoon zit. Tja waar heb ik dat eerder gezien. Rond 22 uur terug, nog ff tv kijken en we call it a day.

Zaterdag na het ontbijt besluit ik samen met Gaurav een wandeling te maken door de stad. Het is smerig, in dit deel waar wij lopen. De stad moet nog wel wakker worden das wel duidelijk, veel “winkels” nog dicht, mensen die langzaam uit de spelonken komen, verkeer wat langzaam op gang komt. Wat qua verkeer wel opvalt dat er veel nieuwe auto’s rijden, met namen SUV’s, zit dus blijkbaar wel geld. Gaurav is wel een echte angsthaas, iedere hond schiet hij de andere kant van de weg op, op het moment dat we kleine steegjes inlopen begint hij sneller te lopen en roept dat de straatjes wel heel erg klei worden, en leuk dat ik dat vindt, hier vindt het echte leven plaats.
Als we een kleine 8 km hebben gelopen en eigenlijk niet zoveel hebben gezien wat ik nog niet ken gaan we terug richting Hotel. Morgen is er weer een dag. Ik ga een beetje relaxen want zaterdag einde middag afgesproken met 4 Hollanders in Taipei voor een hapje en een drankje, en ja het zijn collega’s. ondertussen ff regelen dat ik wat cash krijg. De eerste pogingen deden het niet maar ik realiseerde mij ineens dat ik mijn pas nog moest activeren voor Azië. Gelukkig heb ik alles bij me om dit te doen dus poging nr. zoveel is gelukt.

Rond 15.15 uur met taxi richting hi-speed railway station (THRSS) om in een uur naar Taipei te reizen waar ik met de taxi een kleine 3 uur over doe. Als ik het treinstation in Taipei uitloop is het heerlijk om alles weer terug te zien, hier leeft het tenminste, veel te doen, mensen zijn blij, heerlijk om hier weer te lopen. Om 18.30 u tref ik de mannen met wie ik heb afgesproken in Mikkeler bar. Gezellig om even bij te kletsen, hierna gaan de door naar de foodmarket in het park aan de rivier, gewoon hier en daar wat kleins eten en genieten van de gezelligheid. Nadien gaan we nog even naar revolver bar alvorens allemaal weer onze eigen weg te gaan. Roy is blij met zijn kg Pindakaas en de stroopwafels en kan weer ff vooruit, begrijp ook wel dat je zaken uit Nederland mist als je in den vreemde woont.

Rond 22 uur moet ik terug richting treinstation. Trein keurig op tijd en terug naar waar het allemaal begon vandaag Taichung.
Maar ja dan val ik in slaap in de best comfortabel stoelen van de trein, de eerste stop word ik nog wakker maar waar ik eruit moet mis ik compleet, als ik wakker word zijn we al een station te ver en ben ik in Chaiqou i.p.v. Taichung. Uitstappen en terug maarrrrrrrrr, er gaat geen trein meer. Oeps en nu ……………. Op dat moment belt Coco, Henk waar ben je de taxichauffeur kan je niet vinden die op Taichung op mij stond te wachten, geduldig leg ik Coco uit wat er is gebeurt. Bij de taxi standplaats in Chaiquo geef ik de telefoon aan een regeldame welke met Coco in gesprek gaat. Er word een taxi voor mij gebeld en na een uur rijden ben ik dan eindelijk terug in mijn hotel, eind goed al goed zullen we maar zeggen. Er spookte nog even door mijn hoofd dat ik de hele nacht op een treinstation moest blijven hangen maar gelukkig hebben wij Coco.

Vanuit mijn hotelkamer deze zondagochtend zeg ik, de groeten
Henk Jan