Zondag en verder

Na het ontbijt verslag van alle belevenissen afgemaakt en geplaats. Administratie bijgewerkt en een poosje helemaal niets doen. Als ik rond 11 uur ff naar buiten wil om een wandeling in de zon te maken, het is ondertussen 27 graden, staan er een paar gillende keukenmeiden voor de hoteldeur die staan de schreeuwen tegen mensen die uit een bus stappen. Wat blijkt het Japanse Nationale Honkbalteam verblijft bij ons in het hotel. Het blijkt dat honkbal erg populair is en Taiwan evenals Japan tot de wereldtop behoort. Maandagavond schijnen deze landen dan ook tegen elkaar te spelen, waarvan acte.

In de middag met Gaurav afgesproken om richting Rainbow Village te gaan, een schilderachtige wijk in Taichung. Het huidge Rainbow Village stond op de nominatie om gesloopt te wordem, een gepensioneerd soldaat wilde dit niet laten gebeuren en is dit kleurrijk gaan schilderen. Nadat het meer en meer gestalte kreeg en meer bezoekers trok kon de regering niet anders dan het van de te slopen lijst af te halen. Nadat zijn missie was volbracht is het op de lijst van Cultureel Erfgoed komen te staan en trek het jaarlijks duizenden bezoekers. Na dit bezoek zijn we downtown gegaan, de komen op een soort van markt met veel activiteiten terecht. Leuk om te zien hoe hele families op het grasveld chillen, spelletjes doen of anderszins, ook de markt kramen eromheen hebben over bezoek niet te klagen. Nee leuk om te zien en toch weer een verrassend element van Taichung. Als we een paar uur hebben rondgelopen gaan we langzaam een restaurant opzoeken. Gaurav weet een goede Indiase tent, hoe kan het ook anders als Indiaan, waar hij eerder heeft gegeten.

Ik moet eerlijk bekennen dat het eten werkelijk verrukkelijk was. Een aperitief op bladerdeeg van appel, tomaat, rode uit, wat olie en afgemaakt met lauriersnippers. Hierna had Gaurav een mix van soorten gemarineerde Kip, Lam en Garnalen besteld, daarbij gele rijst en Naan, ne eerlijk is eerlijk een fantastische maaltijd, werkelijk een aanrader om terug te komen.

De rest van de avond doe ik lekker rustig aan, probeer op de telefoon alle internet berichten te volgen over de Nederlands Handbaldames, een stream is niet mogelijk daar ik vanuit Taiwan geen buitenlandse filmpjes mag bekijken en ik geen VPN cliënt heb op mijn telefoon. Toch weet ik het aardig te volgen via allerlei live-updates, compliment voor de dames met een missie, Mission Accomplished zullen we maar zeggen.

Maandagochtend het normale ritueel, taxi staat er weer keurig op tijd en rond 8.40 weer op kantoor, another day in paradise zullen we maar zeggen. Halverwege de dag hebben we nog steeds moeite om de Taiwanezen aan het verstand te krijgen welke data we nodig zijn. Diverse keren staan we voor het whiteboard om uitleg te geven, structuur uitleg zullen we maar zeggen. Iedere keer leveren ze weer anders dan gevraagd, zelfs als wij ernaast gaan zitten doen ze dingen anders, probleem is dat ze dan met z’n 3-en in het Chinees beginnen te babbelen en we er geen speld meer tussen krijgen, en eh stemverheffing gebruiken of anderszins de aandacht vragen is niet wat je moet nastreven anders voelen ze zich bedreigt dus met zachte hand proberen we iedere keer weer een stapje dichterbij te komen als de Chinees talige discussie is afgerond. We zijn op de goede weg maar hebben nog wel ff te gaan voor we resultaat op dit specifieke onderdeel gaan behalen, en de tijd begint te dringen.

In het hotel waren helaas geen bananen vandaag dus ik moet helaas naar de gaarkeuken in de kelder. Moet bekennen dat het mee valt vandaag. Ik eet wat rijst, iets wat lijkt op witlof met iets erdoor en half gare bloemkool, maar hier kom ik de middag wel mee door. Paar extra bakken koffie, extra flesje water en dan vanavond maar weer de schade inhalen, kant wel hebben.

De middag diverse meetings met Taipei, het begint langzaam spannend te worden richting go-live van 6 Januari. Er moet nog veel gebeuren en alle afhankelijkheden moet meer en meer op elkaar afgestemd worden. Evenals de activiteiten voor de week rond kerst en oud-nieuw als we niet op de site aanwezig zijn. We hebben in ieder geval afgesproken dat ik de eerste week van Januari 2020 weer in Taiwan zal zijn. E.e.a. betekent dat ik zaterdag 4 januari weer in het vliegtuig stap.

De avond gaan we eten bij een Italiaans restaurant genaamd Bellini Pizza & Pasta, lekker gegeten. Heel wat knoflook brood als voorgerecht (er ligt toch niemand naast me hahaha) en een Pizza en we kunnen er weer tegen. Voor de rest de maandagavond lekker relaxed gedaan, was ff uitgepakt wat terug is van de was service en verder niets.


Groet en tot het laatste verslag
Henk Jan