Laatste dagen

De dinsdagochtend kan ik eindelijk iets op het productie systeem beginnen, de juiste rechten zijn binnen. Als snel zet ik mijn headset op, lekkere muziek en afsluiten van de hele goe-gemeente. Per slot van rekening moet ik een systeem klaarmaken en dat lukt mij prima als ik lekker in mijn eigen muziek kan mee neuriën. En voordat we het weten is het alweer lunchtijd. Mijn Indiase vriend heeft voor mij vanochten bananen gehaald bij de 7-eleven daar ze weer niet bij het ontbijt waren dus ik hoef niet mee naar de gaarkelder. Prima om de dag mee door te komen.
Onze Taiwanese key-user nodigt ons voor vanavond uit om ergens te gaan eten als soort van TEAMBUILDING. Als ik hem goed begrepen heb iets met Japanse en speciale manier van BBQ.

Anderson neemt ons mee in zijn Lexus Hybride V6 auto, wat een monster die auto maar als we gewoon rijden is het maar vreemd dat je niets hoort, als je voor verkeerslicht staat is echt alles stil, ff wennen dat Hybride zeg maar. De taxi zal ons later ophalen vanaf het restaurant. Eenmaal gearriveerd een leuke “Japanse” ambiance op zijn Taiwanees. Het begint al iets drukker te worden, de andere 2 collega’s zullen met een kleine 15 minuten arriveren. We beginnen met wat kleine voorgerechten en nu wordt ook duidelijk wat er met BBQ word bedoeld, alles word nl op een soort van open vuur (BBQ) bereid in de keuken. En eerlijk is eerlijk het smaakt allemaal voortreffelijk, van vlees, tot kip, tot vis, tot garnalen(scampies) en ga zo maar door, nee een voortreffelijke maaltijd werken we weg deze avond, deze moeten we even onthouden voor de volgende visit. Restaurant is in de buurt van onze Italiaan bij het MCP building dus moet lukken, alleen reserveren zal een beetje lastig worden maar dat regelen we ook wel weer.

Rond 21 u terug op de kamer, even relaxen, telefoon met mijn lievies op het thuisfront en langzaam maar zeker weer richting bed, we call it a day rond 22 uur, deze visit begint weer zijn tol te eisen.

Woensdagochtend het ritueel as usual, taxi staat er weer keurig op tijd, dus we kunnen weer aan de bak. Eenmaal poosje binnen komt er langzaam duidelijkheid in de structuur en begint het ergens op te lijken. Richting de middag kunnen we dan ook zeggen dat we richting go-live in de buurt komen.
Nog ff doorbijten maar mijn doel om donderdagmiddag voordat ik vertrek alles gereed te hebben gaan ik redden. Mijn Indiase “collega” begint het steeds moeilijker te krijgen, dit is voor hem de eerste implementatie die hij zelfstandig moet uitvoeren. Af en toe breekt het zweet hem uit en is totaal de weg kwijt. Ik begin meer en meer en vraagbaak te worden, evenals een collega uit Sittard waar hij bijna een live verbinding mee heeft, ik doe mijn best hem te ondersteunen echter heb eigen activiteiten die af moeten. Benieuwd hoe hij zich er volgende week doorheen slaat als ik terug ben in NL en niet heel erg veel beschikbaar ben en de Sittard collega vrij heeft.

We gaan nog een keer eten bij Indisch Restaurant Andrew, het eten is wederom heerlijk en we genieten met volle teugen. Nadien moe mijn Indiase collega nog kadootjes kopen, hij komt net voor kerst thuis en kan niet met lege handen binnen stappen. Na ruim 1 ½ uur is hij geslaagd, diverse “onnozele” gadgets gaan mee naar India. Terug op de kamer mijn koffer ingepakt voor zover mogelijk. One working day to go en dan terug naar huis, het is weer lang genoeg geweest, tijd voor weer een normale bruine boterham en normaal Nederland voedsel. Niet dat ik slecht heb gegeten, buiten de lunch helemaal niet niets te klagen, maar je begint toch weer wat Nederlandse zaken te missen, gewoontedieren als we zijn.

Als donderdagochtend de wekker gaat schrik ik letterlijk wakker, poeh zwaar geslapen, duurt ook ff voordat ik wakker ben. Als alle ochtend rituelen achter de rug zijn weer naar kantoor. Onderweg is het rustiger dan andere ochtenden, we praten niet zoveel en kijken een beetje dom om ons heen.
We beginnen aan de laatste loodjes, nog ff doorbijten en we zijn klaar om per Januari live te gaan.
Gaandeweg de ochtend haal ik ff koffie, beker eronder, knopje indrukken en ……………Ja en……… weet niet welk knopje ik verkeerd heb ingedrukt maar er komt water uit zowel de koffie als de thee uitloop. Na 10 minuten begint de overloop bak vol te lopen, snel een kommetje eronder, bak leeggooien maar het blijft maar lopen, help wat heb ik nu weer gedaan, mijn Chinees is nog steeds niet al te best dus…………... Als ik de overloopbal wederom heb leeggegooid snel naar mijn reddende engel, CoCo, als ze met mee meeloopt begint ze al te lachen, blijkbaar weet ze al wat ik fout heb gedaan. Als ze de stekker eruit haalt, opnieuw opstart legt ze me uit dat ik waarschijnlijk 2 knopjes tegelijk heb ingedrukt want dan begint het spoelproces van ca. 15 minuten, en ja daar moet je bijblijven want de bak moet 3 keer leeggegooid. Normaal doet de poetsvrouw dit ook in de ochtend, haha dus de machine is vandaag 2 x gespoeld. CoCo is mijn Gardian Angel, niet alleen voor dit probleem maar ze regelt werkelijk alles voor mij, ons en de site.

Mijn taxi komt mij om 18 uur ophalen om naar het vliegveld in Taipei te brengen, daar ik voor 20.00 uur geen eten kan scoren gisteravond nog even naar de 7-eleven geweest, paar bananen, Twix en M&M’s en een reep chocola gescoord zodat ik niet omval, hahahaha. De rit is er een van zitten waar je zit, verkeer valt nog mee, onderweg moet mijn chauffeur nog even een pits stop maken voor de rest prima ritje naar vliegveld. Inchecken door de douane en richting de Lounge. Happie eten, ff frisse douche en te tijd uitzitten. Na een paar uur lounge en hangen ben ik het een beetje zat, ik ga aan de wandel, ff de benen strekken. Na 3 x het vliegveld rondlopen is het tijd om te gaan boarden. Alles loopt soepel en we gaan met iets vertraging de lucht in. Na een vlucht van ruim 13 uur rond 07.30 uur weer voet op Hollandse bodem. Bagage loopt snel over de band, nog ff met de trein en we zijn bijna weer thuis. De Buurman staat keurig op afgesproken tijd op Emmen-Zuid en rond 10.20 uur ben ik weer thuis. Home Sweet Home.

Even helemaal niets, ff bijkomen de komende dagen, her en der wat werk, de kerst en oud en nieuw lekker relaxen om de accu weer ff op te laden. 3 Januari gaan we de andere kant weer op

Tot de volgende trip
Groet
Henk Jan