De laatste dagen

Zoals gezegd zijn er nieuwe besmettingen in India, SOS International heeft ons weer via een mail op de hoogte gebracht van de laatste stand van zaken rond Corona. Ook de regels op de site zijn iets aangescherpt al begrijpen de mensen nog niet helemaal wat er allemaal gaande is. Ook in de lokale krant welke ik iedere morgen lees staat weinig over Corona virus, tenminste ik kan het niet vinden terwijl het een Engelstalige krant is. Gaat meer over rellen in Delhi Noord Oost, de cricket wedstrijden tegen Nieuwe Zeeland, wat buitenlands sport en dat is het wel een beetje. Toch lees ik hem iedere ochtend met veel plezier onder het genot van een bakkie koffie.

Ik heb ondertussen bevestiging dat er een taxi voor mij klaarstaat a.s. zaterdagochtend op Schiphol. Secretaresse heeft het maar weer goed geregeld. Een bedrijf uit Emmer Compascuum wat voor DSM Emmen ritten verzorgd zal op mij staan te wachten, tenminste als ik mij gemeld heb bij de STA balie, waarvan akte. En ik ga er nog steeds vanuit dat ik vrijdag begin te reizen terug naar Nederland dus dikke prima.

Einde ochtend gaan we praten over de eventuele consequenties van het uitstellen van go-live. Het Corona virus begint meer en meer roet in het eten te gooien, zoals het nu lijkt, en we moeten voorbereid zijn op eventuele consequenties. 1 April is originele datum, wat als we uitstellen tot 1 Mei, of 15 Mei of 1 Juni, of gaan proberen alles online te doen, waar wringt dan de schoen met mijn volgende project in de USA welke midden Mei moet starten, waar wordt Gaurav zijn planning geraakt, en die van Karthik, past dit allemaal in de site planning, welke andere projecten raken dan uit balans, welke andere projecten worden uitgesteld we bespreken diverse scenario’s welke nu met diverse partijen besproken moet worden. We gaan diverse scenario’s verder uitwerken, afstemmen op andere projecten en volgende week kijken, als het totaal plaatje compleet is kijken hoe verder indien/als/etc.

Als we rond 13 uur willen gaan eten en buiten komen is het ff schrikken, het is ondertussen 32 graden en behoorlijk warm, helemaal als je uit een airco ruimte komt, al lopende richting kantine begint het zweet onder mijn helm vandaan te lopen, ff wennen poeh. In de kantine staan alle deuren open en ventilatoren draaien op volle kracht, niet dat het echt helpt maar toch, goede bedoelingen.

Na de lunch hebben de mannen de luchthamer weer gevonden, man man wat een lawaai. Het is dat we hele slechte wifi hebben in het hotel anders was ik echt gevlucht, gelukkig heb ik oordopjes in mijn tas dus die bieden nog een beetje uitkomst, maar leuk is anders.

Einde middag komt de site director langs om mij nogmaals te bedanken voor de gesproken worden tijdens de Safety Ceremonie, met name het stukje gezond verstand wat ik nadrukkelijk onder de aandacht heb gebracht word als zeer waardevol ervaren, ook het aantippen van elkaar aanspreken op “onveilig” gedrag zonder beschuldiging maar samen een oplossing te zoeken bij wat je niet goed doet of beter kan werd als waardevol ervaren. Ik neem alle complimenten tot mij en bedank hem voor de mogelijkheid om mijn steentje bij te dragen, zonder dat ik er om had gevraagd!!

Donderdagochtend als ik beneden kom regent het licht, toch ff buiten bakkie onder de overkapping. Moet wel zeggen dat het fris was en ik niet al te lang buiten heb gezeten, ach de lobby is ook prima
Na het ontbijt wachten op de taxi die laat is, ondertussen toch maar even terug naar de kamer om een jas aan te doen, ondanks dat het 19 graden is voelt het erg koud aan met deze wind en ach we hebben hem toch mee dus waarom niet. Gaandeweg de ochtend begint de zon er weer door te komen en loop de temperatuur snel weer op richting de 28 graden zoals voorspeld.

Eenmaal op kantoor direct een corona update door SHE Manager, er zijn in India nieuwe besmettingen rond Bangalore, Pune en Hyderbad, alle onze kantoren die we daar hebben zijn gesloten en medewerkers worden geacht thuis te gaan werken. Verder worden de ontsmettingsregels hier ook aangepast en moet nadat men, als men buiten is geweest, ontsmetting crème op de handen smeren. Verder de gebruikelijke regels die centraal zijn voorgeschreven afhankelijk van de kleur code waar je zit. Een aantal provincies in India zitten al in code rood, waar ik verblijf gelukkig nog in geel en ook het vliegveld in Delhi nog niet. Wel is het zo dat de Indiase regering nog meer regels heeft aangescherpt, nog meer in reis visa zijn ingetrokken, de mail van SOS International hedenochtend heeft duidelijke details doorgegeven, waarvan akte.

De lunch is zoals altijd alleen, na een kleine 10 minuten lijkt wel of ik in de fik sta, jeetje op de een of andere manier was het toch scherper en begint dat nu pas door te werken. Ik blus dan ook vrij lang met water, na een kleine 30 minuten gaat het beter en gaat de scherpte langzaam weg. Denk dat mijn darmen nu wel schoongebrand gaan worden, poeh was ff een dingetje. De avond verder niets nieuws, eten EN koffer inpakken, it geet on, we gaan eindelijk weer naar huis, was lang genoeg.

Vrijdagochtend regent, dondert en bliksemt het, tijdens het ontbijt valt een aantal keren de stroom uit, als ik maar niet in de lift stil kom te vallen schiet er ineens door me heen, zit op 4de verdieping dus….. viel allemaal mee maar regen komt met bakken uit de lucht, volgens Hotel personeel 3 maanden te vroeg, normaal zijn Juni, Juli en Augustus de regenmaanden, tja wat moet ik zeggen het is erg droog en volgens mij….!
Onderweg in de taxi is het een smeerbende op straat, veel water en weinig afvoer, auto’s rijden erdoor en de mensen die ernaast fietsen krijgen de volle laag, wel leuk schouwspel moet ik zeggen. Vlak voor we bij kantoor komen ineens een enorme knal rechts van de weg, chauffeur stopt onmiddellijk, diverse kabels waar vonken van af vliegen schieten alle kanten op en na een paar minuten, gevoelsmatig, is dit ook weer weg. Volgens de chauffeur is er een elektriciteit station ontploft, waarschijnlijk teveel water gekregen, schijnt vaker te gebeuren maar zegt hij, er staan er nog meer en hij rijdt weer verder, tja……

De laatste uren op de plant alles nog even doornemen met de mensen, wat verwachten we de komende weken in de aanname dat we live gaan zoals afgesproken, hierover nemen we volgende week een beslissing alle corona perikelen in ogenschouw nemende. Wat opvalt is dat de mensen meer bescherming dragen, mondkapjes, wegwerphandschoenen, ze blijven verder uit elkaar staan etc. de corona angst begint toch een beetje door te dringen tenminste op de plant in Pantnagar.
Rond 12 uur lunchen om nog wat te eten voor ik ga beginnen aan mijn reis.

Voorbeschouwing:
Rond 12.30 u zal de taxi mij naar Pantnagar Airport brengen om naar Delhi te vliegen, heb hier een transfer van 12 uur om komende nacht rond 3 uur door te vliegen naar Amsterdam alwaar ik rond 8 uur zal landen waarna ik in een taxi zal stappen naar huis, een lange reis, ben tussen de 28 en 30 uur onderweg in totaliteit maar heb heel erg veel zin om weer naar huis te gaan, voor nu mission accomplished alhoewel we er nog lang niet zijn maar de doelen voor deze visit heb ik gelukkig met moeite bereikt. Ik ga India verlaten terwijl de mensen hier zich gaan opmaken voor hun jaarlijkse “Colour Festival” (Happy Holi) waarbij ze elkaar met ballonnen met kleurstof gaan bekogelen, lijkt me leuk om te kijken maar deze keer maar niet. Daniel Lohues schreef ooit een liedje waarin een regel zat “‘het leven is pas fijn, als je bent waar je wilt zijn’, en ik weet precies waar dat is

Zal het verhaal niet meer al te lang maken, de reis heeft mij uiteindelijk 28,5 uur gekost om weer thuis te komen. Blij dat ik weer thuis was, 2 weken India zitten er op. In de originele planning zou ik 20 Maart opnieuw die kant op moeten maar door alle Corona perikelen kan ik op dit moment geen planning meer maken. Thuiswerken is het devies, we gaan zien wat de komende weken gaan brengen.

Goed dit was weer een reis, dit verslag zit er op, wanneer de volgende, geen idee?
Ik heb weer met plezier deze reis vastgelegd
Groet
Henk Jan