Reis naar Pantnagar India
Blijf op de hoogte en volg Henk Jan, Marga & Laurens
23 Februari 2020 | India, Pantnagar
De reis naar Schiphol is rustig en deze keer geen vertragingen of storingen bij de NS, inchecken gaat lekker snel alleen bij de douane is het erg druk, temeer daar er van de 12 maar 3 terminals gebruikt worden om de controleren, maar goed we hebben tijd. In de Business Lounge van KLM is het rustig in vergelijking met vorige keren, ik geniet er ff van zullen we maar zeggen, rustig broodje, bakkie etc. Als ik bij de gate kom is er toch enige verbazing aan mijn kant, nog nooit zoveel tulbanden bij elkaar gezien, eveneens de hoeveelheid meervoudig gehandicapte kinderen welke blijkbaar een boord gaan, ja verbazing alom. Boarden gaat verder prima en we zijn snel weg. F=daar het een hele oude Boeing 747-400 s zijn de stoelen krap, je kunt geen telefoon opladen en nog meer van dat soort kleine dingen die op moderne toestellen wel aanwezig zijn. De vlucht is verder rustig, verzorging is weer prima en na 7 uur en 5 minuten landen we op Indira Gandhi International Airport. Meteen zie je dat het een erg groot vliegveld is, ik heb me laten vertellen de grootste van de wereld. Vanuit het vliegtuig een kleine 30 minuten lopen naar security, Tja en security duurt ook lang, ze willen echt alles weten en zien, e-visum, paspoort, boarding pas, uitnodiging van dit zakelijke bezoek, dan nog foto maken en vingerscans. Dan nog een vragenlijst doornemen, zou bijna zeggen nog erger dan in de USA. Als ik hier door ben ligt de koffer al op de band, dat dan weer wel.
Ik heb een transit van 9 uur en volgens mijn reisagent zit mijn hotel op dezelfde terminal als je eruit komt, welnu kan je vertellen dat dat niet het geval is. Het geval wil namelijk dat als je je koffer hebt je direct voordat je de hal uitloopt in de lift moet stappen, en dat wist ik dus niet. Eenmaal buiten probeer ik erachter te komen waar mijn hotel is, als ik iemand van Holiday Inn Intl. Express zie staan toch maar even vragen, dat is nl mijn hotel. Hij begint te lachen als ik het uitleg, sorry sir you can’t go in again is zijn antwoord, OK en nu? Hij belt met het hotel om mijn reservering te annuleren en boekt een ander hotel voor mij, Airport Hotel International, hij begeleid mij naar de plaats waar de taxi mij op komt halen, vriendelijke man en erg behulpzaam, hij wil er uiteraard geld voor zien. Taxi staat er na ca. 20 minuten en de rit naar het Hotel duurt ook nog eens 20 minuten, als met al is het ondertussen rond 3 uur en ik moet om 7 uur weer opstaan. Goed snel onder de wol, het bed is net een houten plank met een deken er op, tjee wat hard, toch val ik door de vermoeidheid wel in slaap. Net voor de wekker van 7 uur ben ik weer wakker met zoals het voelt een gebroken rug vana het harde bed, snel ff douchen, een warm Indisch ontbijt is mijn deel, erg scherp eten, maar de koffie is prima. De taxi brengt mij terug naar de terminal voor mijn vervolgreis. Ze hadden mij snachts als gewaarschuwd dat het in de ochtend druk kan zijn en dat is zeker het geval, verkeer is dramatisch, chaotisch en heel veel oude meuk op straat. Eenmaal op Domestic Temrinal staan er mega rijen voor security, aansluiten en blijven ademhalen is het devies. Als ik er eenmaal door ben krijg ik door dat mijn vlucht met 1 uur is vertraagd, blij toe want ik had anders moeten rennen om hem te halen. Wederom verbazing aan mijn kant hoe waanzinnig groot dit vliegveld is, kom wel aan mijn wandelpassen deze dag. Eenmaal bij de gate zitten er al veel tulbanden te wachten, ik zou hier graag een paar foto’s van maken echter er is een fotografie verbod op het hele vliegveld en ik heb nog niemand met een smartphone ook maar iets zien maken dus ik hou me er ook maar aan.
Als we met de bus naar het vliegtuig worden gebracht blijkt dat wij met een kleine Turbo Propeller ATR-62 700 vliegen, toestel is met 18 mensen voor de helft gevuld maar goed we kunnen eindelijk verder. Na een klein uur en rustige vlucht landen we op Pantnagar Airport, een heel klein vliegveld met een start en landingsbaan en een kleine terminal. We moeten over het platform lopen naar de “aankomsthal”. Als we daar wachten worden de koffers met een handkar naar de hal gebracht, zoals het hier gaat dus. Als ik buiten kom vechten de taxi chauffeurs om de paar mensen die vervoer moeten hebben, het maakt mij niet zoveel uit als ik maar naar mijn Hotel Radisson Blue wordt gebracht. Een kleine 20 minuten later stap ik dan ook uit en zit mijn reis er op, vrijdag om 07.20 uur vertrokken van huis en zaterdagmiddag om 13.26 uur ben ik op plaats van bestemming, het was een onderneming en ik weet nu ook weer waarom ik dit project zo lang tegen heb gehouden en eigenlijk niet wilde doen, maar goed het is wat het is. Kamer is prima, ff douche om op te frissen en ff paar uurtjes “bijslapen”. Einde middag ff heerlijk in de tuin gezeten, helaas is het zwembad leeg voor onderhoud echter de manager heeft mij belooft dat komend weekend alles weer open is. Eten doe ik s’avonds in het hotel, moet eerlijk bekennen dat ik heerlijk heb gegeten. Rond 22.30 u gaat het lampje uit en val ik in slaap. Word rond 3.15 uur wakker wat niet gek is voor een eerste nacht, rond 4.30 uur weer in slaap gevallen totdat er een bel gaat, blijkt iemand de krant te komen brengen en vragen of ik nog wasgoed heb, is ondertussen ook rond 9.15 uur dus maar goed ook, kan tot 10 uur ontbijten. Na het ontbijt paar uurtjes wezen wandelen in de omgeving van het hotel, smerig, stoffig, chaotisch en een uithoek anders kan ik het niet omschrijven.
Als ik dit eerste verslag maak is het zondagmiddag rond 13 uur, ff rustig op de kamer, korte broek aangedaan bij 25 graden en zo maar eens verder op ontdekkingsreis.
Dit is hem voor nu als eerste van wat er nog komen gaat, ben hier nog tot 6 maart dus heb nog ff te gaan.
Groet uit Pantnagar, India
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley