Ready and rumble

We zijn weer eens buiten Europa en derhalve maar eens weer een weblog bijhouden van deze 2 weken in Augusta GA, USA.

Maandag was nog een gewone kantoor dag, tenminste voor mij. Sommige collega’s zijn zondag al vertrokken. Een aantal gaan via New York en Stanley naar Augusta, andere via Boston en Wilmington, ik ga met nog een aantal rechtstreeks op dinsdag.

De Dinsdag stap ik om 08.10 u in de trein richting Schiphol. Op station Zwolle nog even een koffie en broodje scoren en aansluiten bij mijn collega. De andere komen uit Waalwijk en zien we in Amsterdam.
De NS heeft weer eens een dubbeldekker ingezet op het traject naar Schiphol wat inhoud dat je je bagage weer eens niet kwijt kunt en midden in het gangpad moet plaatsen. Onderweg veel gemopper en gemekker van mede passagiers welke door de coupé lopen dat ze er maar moeilijk langs kunnen.
Toch verloopt de reis relatief rustig en zijn we rond 10.30 uur op Schiphol. De gebruikelijke incheck procedure en doorloop via de douane en we kunnen beginnen aan het wachten. Daar Ronald en ikzelf de collega’s uit Waalwijk niet zien en ook hun mobiele nummer niet hebben gaan we met a’n 2-en naar de Crownlounge van KLM. Heerlijk relaxed in een aparte ruimte wachten op alles wat gaat komen.

Rond 12 uur gaan we richting gate om in te checken. Hier staat een gigantische rij mensen te wachten, ook in onze priority lane. Aansluiten en rustig wachten op wat komen gaat. Het blijkt al snel dat er een uitgebreide security check plaatsvindt inclusief ondervraging. Als we aan de beurt zijn begint het circus.
- Heeft U Uw koffer zelf ingepakt?
- Heeft U onderweg van iemand spullen aangenomen om mee te nemen?
- Heeft U in Uw handbagage verboden spullen, zoals wapens, munitie of anderszins?
- Gaat U voor prive of zakelijk doeleinden naar Amerika?
- Wat gaat U voor werkzaamheden uitvoeren?
- En nog wat van die onzin
Het boarden gaat rustig en geordend en we zitten snel vol zodat de deuren dicht kunnen.
De vlucht duurt in totaal 9 uur en 30 minuten, we zullen in totaal 8624 afleggen en aankomen, lokale tijd rond 16.30 uur. En inderdaad na een rustige vlucht landen we rond 16.30 uur.
Onderweg heb ik al met al een klein uurtje geslapen, te weinig maar het is niet anders.

Nadat we wederom de gebruikelijke boarder secirity procedure hebben doorlopen gaan we met een shuttlebus naar Domestic airport om de auto te halen. Dit loopt gelukkig voorspoedig en we zijn snel aan de beurt voor afhandeling. Hier bijkt dat wij eigenlijk teveel bagage hebben voor de auto welke gereserveerd is en dat we een grotere moeten uitzoeken. Als we een auto hebben gevonden waar alle koffers en laptops inkunnen blijkt dat we een immense Mercedes CL450 JEEP hebben gescoord.

Als we het vliegveld afrijden rijden we de avondspits van Atlanta in en moeten gewoon rustig aansluiten. Ik rij rustig en sluit aan, gewoon doorrijden is het devies. Na een rit van een kleine 3 uur komen we aan bij het Marriot Hotel in Augusta GA. Lokale tijd rond 8 uur wat inhoud dat het rond 4 uur s’nacht is in NL. Logisch dus dat ik redelijk naar de ………….. ben en erg brak in elkaar zit.

Snel nog even wat drinken en eten om te gaan slapen. Slapen zou je zeggen maar ik blijk een beroerde nacht tegemoet te gaan. Om 2 uur wakker, wakker liggen, inslapen en om 4 uur weer wakker, poos wakker en weer inslapen. Om 5 uur word ik wakker met knallende hoofdpijn, paracetamol en weer liggen. Als dit niet helpt besluit ik rond 5.30 uur maar een wandeling te gaan maken om wat frissen lucht op te snuiven. Ik besluit om 6.15 uur weer te gaan liggen alvorens toch nog een extra paracetamol te nemen. Ik lig nog wat end raai veel om uiteindelijk om 7.30 uur mijn bed uit te gaan voor een ontbijt. Voel je je lekker, NEE brak en helemaal niet uitgerust is het antwoord op de vraag of je lekker hebt geslapen. Ben gelukkig niet de enige en er is dus redelijk paracetamol, imbupofin of wat dan ook geslikt.

De gebruikelijke incheck procedure op de DCNA site door onze security officer, hij is wederom uitgedost met pistool wapenstok en weet ik wat er nog meer aan zijn gordel hangt. Onder begeleiding gaan we we door naar kantoor. Het is een warm welkom van de crew hier.
Alleen nog even een extra veiligheidstraining in geval van evacuatie. We zitten nl op een plant met heel erg veel gevaarlijke stoffen en moeten dus een training hebben in een nieuw vlucht instrument. Een fles zuurstof met masker. Je trekt het plastic masker over je hoofd, draait de fles zuurstof open en loopt in uiterlijk 10 minuten bovenwinds naar de dichts bij zijnde uitgang, de rest is al bekend en hoeft geen verdere uitleg.

Als we geïnstalleerd zijn kunnen we eerste voorbereidingen getroffen worden voor de go-life van komend weekend. Veel werk te doen en nog veel meer stress maar we hebben een goed gevoel over komend weekend. OK het is een beetje inschikken vwb de beschikbare werkplekken maar daar komen we wel weer uit. Alleen hoe voor 13 mensen einde week weten we nog niet.

Voor nu zeg ik Howdy en tot het volgende verslag
Henk Jan