Dat heb ik weer
Door: Henk Jan
Blijf op de hoogte en volg Henk Jan, Marga & Laurens
28 Februari 2014 | Verenigde Staten, Augusta
De donderdagmiddag hebben we verder geen last meer van het netwerk wat betekent dat we nu echt volle vaart vooruit kunnen, discussies volop over de laatste restjes, laatste tooling wat ik moet aanpassen aan de laatste wensen en ga zo maar door, last bitch en pieces zullen we maar zeggen.
Aan het einde van de dag hebben we dan ook een redelijk voldaan gevoel en gaan ook redelijk afgedraaid terug richting ons hotel.
Ik besluit samen met Klaas om deze avond in het hotel te blijven, de rest gaat naar de outback een klein uurtje van het hotel vandaan om daar ergens te gaan eten. Samen met Klaas eten we aan de bar in het hotel en drinken gezellig een biertje, kletsen over van alles en nog wat. Ons beide bevalt dit deze avond erg goed, even niet met de hele groep van ondertussen 13 mensen op te hoeven trekken en de verplichte praatjes met eenieder te maken en he ff geen Engels praten, dit is ook erg relaxed.
Rond 21.45 uur gaan we richting kamer om ff rustig met de beentjes omhoog naar de tv te kunnen kijken, ff naar huis te bellen en verder helemaal niets te moeten.
Er ontstaan bij mij echter een probleem op de kamer als ik naar de badkamer wil. De deur zit op de een of andere manier in het slot en ik krijg hem niet meer open, DAT HEB IK WEER.
Als ik de receptie bel en mijn probleem uitleg beginnen ze over een muntje waarmee je moet draaien aan de schroef in de deurklink. Als dit ook niet werkt moet ik wederom bellen, echter ik moet echt nodig en probeer dit ook duidelijk te maken. Yes sir i understand the issue and will sent an engineer.
Na een klein ½ uur staat er en hele grote donkere meneer voor mijn deur met een schroevendraaier. Binnen 2 seconden heeft hij de deur weer open en mag ik, WHAT a RELIEF.
Ik maak een redelijke nachtrust. Om 05.30 uur ben ik uiteindelijk alweer wakker en wat nu. Weer gaan wandelen, eh … eh…., weet je ik ga eens gek doen. Om 6 uur sta ik in de GYM om mezelf in het zweet te jagen, eigenlijk knettergek natuurlijk maar als ik na een klein uur onder de douche sta voelt het toch wel erg lekker. Ontbijt en dan maar weer naar kantoor.
De mannen aan tafel zijn deze ochtend erg stil, er word weinig gekletst, nu hoeft dit natuurlijk ook niet altijd, maar het is wel eens anders. Als iedereen zijn spullen heeft gepakt weer in de diverse auto’s en maar weer richting kantoor. Op het kantoor aangekomen blijkt dat ik Raymond ben vergeten die met mij mee zou rijden, tenminste hij rijdt iedere ochtend met mij mee, DAT HEB IK WEER.
Ik heb hedenochtend alleen gekeken of ik 3 mensen in de auto had en dit was het geval ware het niet dat Bert gisterenavond is aangekomen en bij mij is ingestapt. Gelukkig was Ray deze ronde wat later vertrokken en heeft Raymond meegenomen.
Als Raymond op kantoor binnen komt kan ik dus geen goed meer doen en de rest maar lachen en stoken.
Gaandeweg probeer ik toch weer vrienden te worden met Raymond, heb hem een kleine nek massage gegeven, ff zijn haar gekamt, voorzien van snoepies en ga zo maar door. Ik heb hem zelfs aangeboden dat hij in mijn MERCEDES CL450 V8 mag rijden. Nee het was de hele dag dus lachen gieren brullen met dit soort praktijken. Wat ook echt lachen was vandaag is de temperatuur, in de loop van de middag is het gewoon 21 graden, dus als we de kans hebben af en toe ff buiten “frisse” lucht happen.
Hebben we dan ook nog gewerkt vandaag , jazeker we hebben hard gewerkt zelfs ondanks bovenstaande lol. Zo hard zelfs dat we iets voor liggen op schema.
Vandaag geen foto’s bij het verslag daar ik nog geen nieuwe heb gemaakt
Dus voor nu, HOWDY
Henk Jan
-
01 Maart 2014 - 10:06
Marga:
Leuk verhaal hoor! Wel erg sneu voor Raymond (hi, hi) Maar gelukkig kwam het goed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley