101, Fish market, Twinkle Taipei en begin van de w
Door: Henk Jan
Blijf op de hoogte en volg Henk Jan, Marga & Laurens
19 Februari 2019 | Taiwan, Taipei
Zondagochtend ontbijten we om 9 uur dan weten we zeker dat de 2 bussen vol Japanners weg zijn en we niet weer 30 minuten in de rij hoeven staan. Het is gelukkig rustiger dus ontbijt lekker relaxed, het personeel heeft nog wel veel moeite om alles zo snel mogelijk aangevuld te krijgen. Ze werken zich 3 slagen on de ronde om het maar zo te zeggen maar het lukt ze niet echt, de Japanners hebben er een slagveld van gemaakt. We eten wat we kunnen krijgen en zijn best ok.
We gaan richting 101 Tower de grote blikvanger van Taipei., 509,2 meter hoog Het lijkt helder dus maken we ons snel uit de voeten richting metro. Na een kleine 40 minuten metro en aangekomen bij de Tower is het helaas beginnen te regenen en de bewolking is letterlijk naar beneden gezakt. Toch besluiten we naar boven te gaan, ik wil absoluut de bouw van het contragewicht in de kop van de Toren zien. Dat het uitzicht dan slecht of niet is maakt mij eerlijk gezegd niet zoveel uit, iedere stad in Azië ziet er van bovenaf allemaal hetzelfde uit. we gaan in 36 seconden naar boven gemiddeld 60,6 km/h, de lift gaat met mega snelheid naar boven. Eenmaal boven zijn we iets duizelig, het is net of we watten in ons hoofd hebben, na een minuut of 10 is dit verdwenen en gaan we op onderzoek uit.
Het grote contragewicht hangt op de 88ste verdieping, weegt 660 TON en kan een schokreductie doen plaatsvinden van 40%. Het is ontworpen door ingenieurs uit Taiwan, Italie, Spanje en Engeland terwijl het architectuur is beÏnvloed door door de leer van Feng Shui, de belangrijkste vorm die te herkennen is in het gebouw is een pagode. Indrukwekkend om dit allemaal te zien. Helaas mogen we niet al te dicht bij de onderkant van de constructie en fotograveren van de onderkant is al helemaal verboden, meerdere mensen bewaken dat dit niet gebeurt. Gelukkig mag er wel van de zijkant worden gefotografeerd want ik wil toch echt op de foto met dit contragewicht.
Na de toren gaan we nog ff de super chique winkels in het duurste district van Taipei door, en werkelijke alle topmerken uit de wereld zijn er vertegenwoordigd. Er lopen waanzinnig veel mensen in een optocht voorbij alle etalages en we zien niemand iets kopen, en dat bevreemd ons ook niet.
Als we dit hebben bekeken is het tijd om toch iets van een relax moment te hebben dit weekend en gaan we terug naar het hotel. Als we om 15.15 uur terug zijn hebben we ff wat tijd voor ons zelf. Om 17.45 uur verzamelen voor wie mee wil. We gaan met 6 van de 10 naar de Fish Market van Taipei, een van de andere highlights van deze stad. De vis word hier iedere ochtend vers aangeleverd, word in grote aquaria gestopt per soort totdat het naar de keuken gaat zeg maar.
Alvorens naar binnen te gaan worden onze handen ingespoten on te ontsmetten. We lopen via de aquaria waar we alvast het aanbod van vandaag kunnen bekijken om onze keuze te bepalen. Je gaat vervolgens in de rij staan tot je een tafelnummer krijgt toegewezen. Gezien de drukte was de wachttijd ca. 30 min. Als we worden omgeroepen om naar binnen te gaan hebben we onze keuze gemaakt, Krab, Sushi in diverse combinaties en de Chinezen hebben nog wat andere warme witte vis besteld. Het blijkt dat gezien de maximaal te benutten eetruimte je alleen staan aan een tafel kunt eten. Als we onze voeten al niet teveel hadden gepijnigd de afgelopen 1 ½ dag was dit nog een extra aanslag.
Het eten is werkelijk fantastisch, nog nooit zulke heerlijke verse krab gegeten, ook de sushi en alle andere witvis, fenomenaal voedsel. Het kost wat maar dan heb je ook wat zullen we maar zeggen. Een collega eet geen vis en voor hem word er vlees besteld, daar hier alleen speciaal geimporteerd vlees uit Japan op de kaart staat explodeert de rekening voor de Projectleider, stuke vlees kost ongeveer 60 Euro, als hij aan het eind van de avond moet afrekenen verschiet hij van kleur. Daar er alleen cash afgerekend kan worden moet hij eerst nog ff via de ATM om bij te pinnen.
Als we met de taxi terug worden gebracht zien we schuin tegenover het hotel een soort van kleine markt die er in de middag nog niet was. Twinkle Taipei heet dit kleine feestje. Een klein straatje is verlicht, er staan, uiteraard zou je bijna zeggen, eetstalletjes en er is iets van een straatbingo gaande. Het zal niemand verbazen ondertussen dat het ook hier barst van de Taiwanezen die veel lol hebben. Het blijkt dat dit allemaal hoort ter voorbereiding op het Lightning Candle Festival van 19/2 in Pingtux, de afsluiting van Chinees nieuwjaar precies 15 dagen na de nieuwjaarsdag.
De maandagochtend gaat de wekker om 5.45 uur, douchen, ontbijt en om 6.45 uur met 7 personen in de taxi naar Zhangbin. Vanwege de maandagochtendspits komen we rond 9.30 uur aan. Als alle formaliteiten weer zijn afgerond kunnen we weer aan de slag. Alleen het netwerk laat ons vandaag in de steek, niet alle collega’s krijgen verbinding met het netwerk, waar ik er een van ben. De hele ochtend sharen we laptops om progress te blijven boeken. Als wij na nog wat netwerk testen wat later in de keuken komen we bedrogen uit, de lunch is al verdwenen en alles is al op. Gelukkig is CoCo van de receptie zo vriendelijk om ons van eten te voorzien door te gaan halen, willen we Chinees of Soep of Pizza. Je kunt al bijna het antwoord raden, PIZZA maar zonder vis, m.a.w. een pizza met wat ham en groente zou heerlijk zijn. Na een klein half uur komt CoCo glimmend aan met 2 grote dozen pizza met flessen Sprite en Coca Cola. De middag gaan we de eerste dag agenda proberen af te ronden ondanks dat er best wel veel opstaat. Rond 17.15 uur stappen we weer in de taxi terug naar Taipei. Onderweg terug naar Taipei is het druk en begint het meer en meer mistig te worden. Om de snelheid erin te houden stoppen we deze keer niet voor koffie maar gaan gelijk door, ff na 20 uur komen we dan ook aan bij het Hotel. Snel spullen naar de kamer en eten.
We gaan eten bij een Japanner met 1 Michelin ster, eerlijk is eerlijk het is wel heel erg lekker. Ze laten op grote TV schermen zien hoe ze alles bereiden wat best interessant is. Het Vlees is heerlijk, de speciale groene bonen hebben iets pikants, de kip is gemarineerd en geroosterd in een soort van maismeel, de noodle is van een speciaal gekweekte mais en de Asahi smaakt prima. Al met al heerlijk gegeten. Helaas geen foto’s want ik was zowel mijn camera als telefoon vergeten. Als ik om 21.30 uur terug ben op de kamer nog ff naar huis bellen en terug bed in rond 22.15 uur, morgenvroeg om 5.45 uur gaat wederom de wekker om erug te gaan naar Zhangbin. Het is nu dinsdagochtend 9.30 uur lokale tijd, ondertussen heb ik in 1 ½ dag reeds 8 uur in de taxi gezeten, nog 1 ½ reisdag te gaan.
Voor nu is dit verslag ff lang genoeg, nog een paar dagen door buffelen en we gaan terug naar huis
Groet uit deze keer Zhangbin
Henk Jan
We gaan richting 101 Tower de grote blikvanger van Taipei., 509,2 meter hoog Het lijkt helder dus maken we ons snel uit de voeten richting metro. Na een kleine 40 minuten metro en aangekomen bij de Tower is het helaas beginnen te regenen en de bewolking is letterlijk naar beneden gezakt. Toch besluiten we naar boven te gaan, ik wil absoluut de bouw van het contragewicht in de kop van de Toren zien. Dat het uitzicht dan slecht of niet is maakt mij eerlijk gezegd niet zoveel uit, iedere stad in Azië ziet er van bovenaf allemaal hetzelfde uit. we gaan in 36 seconden naar boven gemiddeld 60,6 km/h, de lift gaat met mega snelheid naar boven. Eenmaal boven zijn we iets duizelig, het is net of we watten in ons hoofd hebben, na een minuut of 10 is dit verdwenen en gaan we op onderzoek uit.
Het grote contragewicht hangt op de 88ste verdieping, weegt 660 TON en kan een schokreductie doen plaatsvinden van 40%. Het is ontworpen door ingenieurs uit Taiwan, Italie, Spanje en Engeland terwijl het architectuur is beÏnvloed door door de leer van Feng Shui, de belangrijkste vorm die te herkennen is in het gebouw is een pagode. Indrukwekkend om dit allemaal te zien. Helaas mogen we niet al te dicht bij de onderkant van de constructie en fotograveren van de onderkant is al helemaal verboden, meerdere mensen bewaken dat dit niet gebeurt. Gelukkig mag er wel van de zijkant worden gefotografeerd want ik wil toch echt op de foto met dit contragewicht.
Na de toren gaan we nog ff de super chique winkels in het duurste district van Taipei door, en werkelijke alle topmerken uit de wereld zijn er vertegenwoordigd. Er lopen waanzinnig veel mensen in een optocht voorbij alle etalages en we zien niemand iets kopen, en dat bevreemd ons ook niet.
Als we dit hebben bekeken is het tijd om toch iets van een relax moment te hebben dit weekend en gaan we terug naar het hotel. Als we om 15.15 uur terug zijn hebben we ff wat tijd voor ons zelf. Om 17.45 uur verzamelen voor wie mee wil. We gaan met 6 van de 10 naar de Fish Market van Taipei, een van de andere highlights van deze stad. De vis word hier iedere ochtend vers aangeleverd, word in grote aquaria gestopt per soort totdat het naar de keuken gaat zeg maar.
Alvorens naar binnen te gaan worden onze handen ingespoten on te ontsmetten. We lopen via de aquaria waar we alvast het aanbod van vandaag kunnen bekijken om onze keuze te bepalen. Je gaat vervolgens in de rij staan tot je een tafelnummer krijgt toegewezen. Gezien de drukte was de wachttijd ca. 30 min. Als we worden omgeroepen om naar binnen te gaan hebben we onze keuze gemaakt, Krab, Sushi in diverse combinaties en de Chinezen hebben nog wat andere warme witte vis besteld. Het blijkt dat gezien de maximaal te benutten eetruimte je alleen staan aan een tafel kunt eten. Als we onze voeten al niet teveel hadden gepijnigd de afgelopen 1 ½ dag was dit nog een extra aanslag.
Het eten is werkelijk fantastisch, nog nooit zulke heerlijke verse krab gegeten, ook de sushi en alle andere witvis, fenomenaal voedsel. Het kost wat maar dan heb je ook wat zullen we maar zeggen. Een collega eet geen vis en voor hem word er vlees besteld, daar hier alleen speciaal geimporteerd vlees uit Japan op de kaart staat explodeert de rekening voor de Projectleider, stuke vlees kost ongeveer 60 Euro, als hij aan het eind van de avond moet afrekenen verschiet hij van kleur. Daar er alleen cash afgerekend kan worden moet hij eerst nog ff via de ATM om bij te pinnen.
Als we met de taxi terug worden gebracht zien we schuin tegenover het hotel een soort van kleine markt die er in de middag nog niet was. Twinkle Taipei heet dit kleine feestje. Een klein straatje is verlicht, er staan, uiteraard zou je bijna zeggen, eetstalletjes en er is iets van een straatbingo gaande. Het zal niemand verbazen ondertussen dat het ook hier barst van de Taiwanezen die veel lol hebben. Het blijkt dat dit allemaal hoort ter voorbereiding op het Lightning Candle Festival van 19/2 in Pingtux, de afsluiting van Chinees nieuwjaar precies 15 dagen na de nieuwjaarsdag.
De maandagochtend gaat de wekker om 5.45 uur, douchen, ontbijt en om 6.45 uur met 7 personen in de taxi naar Zhangbin. Vanwege de maandagochtendspits komen we rond 9.30 uur aan. Als alle formaliteiten weer zijn afgerond kunnen we weer aan de slag. Alleen het netwerk laat ons vandaag in de steek, niet alle collega’s krijgen verbinding met het netwerk, waar ik er een van ben. De hele ochtend sharen we laptops om progress te blijven boeken. Als wij na nog wat netwerk testen wat later in de keuken komen we bedrogen uit, de lunch is al verdwenen en alles is al op. Gelukkig is CoCo van de receptie zo vriendelijk om ons van eten te voorzien door te gaan halen, willen we Chinees of Soep of Pizza. Je kunt al bijna het antwoord raden, PIZZA maar zonder vis, m.a.w. een pizza met wat ham en groente zou heerlijk zijn. Na een klein half uur komt CoCo glimmend aan met 2 grote dozen pizza met flessen Sprite en Coca Cola. De middag gaan we de eerste dag agenda proberen af te ronden ondanks dat er best wel veel opstaat. Rond 17.15 uur stappen we weer in de taxi terug naar Taipei. Onderweg terug naar Taipei is het druk en begint het meer en meer mistig te worden. Om de snelheid erin te houden stoppen we deze keer niet voor koffie maar gaan gelijk door, ff na 20 uur komen we dan ook aan bij het Hotel. Snel spullen naar de kamer en eten.
We gaan eten bij een Japanner met 1 Michelin ster, eerlijk is eerlijk het is wel heel erg lekker. Ze laten op grote TV schermen zien hoe ze alles bereiden wat best interessant is. Het Vlees is heerlijk, de speciale groene bonen hebben iets pikants, de kip is gemarineerd en geroosterd in een soort van maismeel, de noodle is van een speciaal gekweekte mais en de Asahi smaakt prima. Al met al heerlijk gegeten. Helaas geen foto’s want ik was zowel mijn camera als telefoon vergeten. Als ik om 21.30 uur terug ben op de kamer nog ff naar huis bellen en terug bed in rond 22.15 uur, morgenvroeg om 5.45 uur gaat wederom de wekker om erug te gaan naar Zhangbin. Het is nu dinsdagochtend 9.30 uur lokale tijd, ondertussen heb ik in 1 ½ dag reeds 8 uur in de taxi gezeten, nog 1 ½ reisdag te gaan.
Voor nu is dit verslag ff lang genoeg, nog een paar dagen door buffelen en we gaan terug naar huis
Groet uit deze keer Zhangbin
Henk Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
